Zondag 22 september
Als je geen verslag per dag bijhoudt, levert dat mee te lezen en kijken op😉
Gisteren zijn we vroeg opgestaan , om 8.50 stonden we al bij de bushalte.
De eerste bus ( zondagsdienst) kwam om … 09:26.
Maar we stonden in het zonnetje en bekeken en becommentarieerden alle voorbijkomende
Auto’s en fietsers.
Niets is leuker dan dat toch? Want aan ons mankeert niets!
De bus kwam gelukkig op tijd, want opeens krijgt een mens toch haast om van A naar B(erlijn) te gaan.
We gaan naar Checkpoint Charlie. Vanuit het station Friedrichstrasse metro 6 ( eh Ubahn )genomen naar de Kochstrasse.
Dan loop je Charlie praktisch tegen het lijf.
Charlie is overigens geen persoon , maar stomweg de derde letter in het militair en nautisch alfabet. Alfa, Bravo , Charlie etc.
Raar hoor zo’n eenzaam wachtkamer met betonnen zandzakken.
Toeristen smullen ervan en de souvenirshop vaart er wel bij.
Ook wij zijn weer wat sokken en een koelkastmagneet armer( excuus rijker)
We bezoeken ook het museum, maar dat is geen topper.
Het gaat niet alleen over de dappere pogingen om van Oost naar West te komen maar ook over de diverse oorlogen/ conflicten na die tijd. Zelfs de Russische inval in de Oekraïne komt aan bod.
Na Charlie wandelen we langs het Trabi museum en de Welt- ballon die bezoekers tot een hoogtepunt van 150 meter boven straatniveau brengt.
Je kunt ook een Trabi- rondrit maken ( Trabi = Trabant ) maar rondrijden in een stinkend autootje is in deze tijd van milieubewust Euro 6 dieselcamper rijden uit den boze.
We lopen verder , naar het stukje Muur waar nu het Terror infocentrum zich bevindt.
Er staan diverse informatie borden die de hele ontwikkeling van het uitsluiten van groepen mensen tot het uitroeien van hele groepen Joden, zigeuners , gehandicapten en homo’s laten zien. Ongelooflijk dat een heel volk zich zo heeft laten meeslepen, alhoewel ook dat niet altijd vrije keus was. Je deed mee of je werd zelf slachtoffer.
We zien het ook nu overal ter wereld gebeuren. De mens leert maar weinig van zijn verleden.
Na deze indrukwekkende lokatie zijn we naar Potsdamer Platz gelopen, alwaar we de tijd namen voor een Currywurst en Bratwurst met bier en wijn. Het is nog steeds ca. 28-30 graden en we hebben er dorst en trek van gekregen.
Het is inmiddels een uur of 2 en we lopen naar de grote boulevard Unter den Linden.
We passeren het Joods Mahnmal, de grote betonnen blokken, waar je - als je ertussen doorloopt - soms compleet gedesoriënteerd en buitengesloten wordt van het stadsgewoel om je heen.
De Brandenburger Tor , met zijn strijdwagen bovenop , in lijn met de Siegessäule en de Reichstag doet ons denken aan Parijs en ( bij Stef ) aan Washington.
We lopen van Unter den Linden naar de rivier de Spree, bekijken de rondvaartboten en strijken neer op een terras achter de Reichstag.
We moeten even wat tijd doden want we hebben om 16:30u een afspraak bij de Bondskanselier. De Reichstag is speciaal voor ons ( en een paar andere toeristen )geopend.
Ze willen ons graag uitleggen waar dat Dem Deutschen Volke op de gevel op slaat.
Na een veiligheidscontrole worden we allemaal toegelaten.
De groep spiltst zich in een Duits en Engelstalig gedeelte.
Wij zijn voor de Engelse gegaan. Mijn ervaring met Duitstalig is dat je dan vanaf de oerknal tot 2024 alles uitgelegd krijgt.
Onze gids was erg aardig en liet ons de meest bijzondere dingen zien.
Het gebouw is na de 2e wereldoorlog,de scheiding en hereniging grondig gerenoveerd.
Maar de renovatie heeft ook oude wonden laten zitten.
Er staan her en der Russische teksten op de muren vanuit 1945 dat de Russen dit deel van de stad in beheer hadden.

We bezochten de commissieruimtes in het nieuwe gebouw naast de Reichstag, de p,entire zaal waar de vergaderingen van de bondsdag( het Duitse parlement) plaatsvinden en daarna de wereldberoemde koepel.
Wat ons niet bekend was: de koepel verzorgt de verlichting in de plenaire zaal( door het reflecteren van het zonlicht) en de luchtverversing doordat de koepel aan de top open is.
Dit zorgt voor een continue aanvoer van frisse lucht vanuit de onderkant.
Om te fel licht te voorkomen zijn de spiegels voorzien van een “ zonnebril” die met de stand van de zon meedraait.
Al met al een indrukwekkend bezoek.
Na de rondleiding zijn we - inmiddels loopt het tegen 19 uur- naar het Hauptbahnhof gelopen .
We besloten daar te gaan eten. Een heerlijke hamburger met subliem gebakken krokante patat ( à la Paal 29😉) en een lekker glaasje bier.
Toen met de trein en bus terug naar onze camping

Maandag 23 september.
UITRUSTEN.
We zijn allebei moe. Dus lekker uitgeslapen tot half negen.
Fietsen van de trekhaak, ontbijt met geroosterd brood, de WC schoon en lekker douchen.
Daarna op de pedalen langs de rivier naar Spandau Centrum. Een ritje van ongeveer 2 kilometer.
Erg leuk en verrassend. Mooie (tuin) huisjes en prachtige appartementen met zicht op het water. We komen langs de Citadel, een oude vesting( oorsprong ca jaar 1075)
Al die tijd ongeschonden doorgemaakt. In de 2e wereldoorlog gebruikt als ontwikkelcentrum van chemische oorlogvoering.
We willen even op de binnenplaats kijken , maar hebben geen zin daarvoor te betalen dus slaan we dat maar over.
We fietsen door naar het centrum van Spandau.
Veel eettentjes en kroegen vooral heel veel buitenlands. Wegslenteren door de staatjes, bezoeken de Nikolai kerk met z’n mooie beelden en orgel.
Hier staat ook een standbeeld van de Keurvorst van Brandenburg voor die zich hier heeft laten omdopen tot het christendom volgens de gereformeerde/ hervormde kerk.

We drinken een kop vruchtenthee met een gebakje ( koffiemachine was stuk) + een brood voor morgen ( totale kosten €9,10 ) en fietsen na een bezoek aan de Edeka ( voor wijn en bier)
naar de camping terug.
Lekker op tijd, we kunnen nog even van de zon genieten.

Het is nu 19:45 u , het is donker .
Ik zit nog in de voortent bij het licht van 2 kaarsen en mijn tablet te tikken.
Maar nu is het genoeg, ik krijg het koud en mijn glas is leeg.

Geschreven door 2fortheroad