Waar te beginnen met foto's uitzoeken??
Sans souci is vanaf 1740 gebouwd/aangelegd door Friedrich de Grote (hij was 1,58m) in een park van 300 hectare. Friedrich was gek op (fluit)muziek, rococo, goud, pastelkleuren, marmer... kortom overdadige en rijke decoraties all over all and wayyyy over the top. Je valt van de de ene verbazing in de andere.

Als eerste gaan we slot Sans Souci in, kaarten met tijdslot hadden we vooraf gekocht.
Heeeel veel goud, heel veel decoratie, heel veel marmer, wat een overdaad..... en het was nog mooi ook! :-D
Na al deze protserigheid gaan we het tuinpark in, eerst omlaag via de terrassen met druiven en vijgen tegen de muren naar de grote fontein. Vandaar loopt een zichtas verder naar Potsdam en haaks erop een zichtas van 1,8km naar "het nieuwe slot". Wij gaan eerst naar het Chinese huis. Nog veeeeel meer goud wat er blinkt. Het schijnt dat Chinezen erg moeten lachen om dit gebouw, want de decoratie zit vol 'fouten'. In 1760 waren de beeldhouwers en schilders natuurlijk niet in China geweest, er was weinig info en dus deden ze maar wat wat hun Chinees leek.
Daarna verder naar het Romeinse badhuis, voordat we naar het nieuwe paleis gingen.
Het nieuw paleis was een ontvangst- en gastenverblijf, Frederik zelf woonde in Sans souci en was op zijn privacy gesteld. Zijn vrouw (gearrangeerd huwelijk) kwam maar 2x in haar leven naar Sans souci, zij woonde in Berlijn (ze hadden (dus?) geen kinderen).
Het nieuwe paleis overtrof Sans souci qua weelderigheid... de rococo was inmiddels uit de mode, maar Frederik wilde het zo en dus...
Tegenover dit mega-gebouw 2 gespiegelde grootse gebouwen, waar de keuken en bakkerij enzo in gevestigd waren. Het eten moest dus in afgedekte pannen/schalen over de gigantische voorplaats het paleis in gebracht worden, waar het dan weer opgewarmd werd. Veel later is er een ondergrondse tunnel gekomen, met karretjes op gummibanden :-D
De ontvangsthal was helemaal gedecoreerd met schelpen... niet te bevatten hoeveel; zoveel kleuren en vormen. De marmeren vloer was bijpassend ingelegd. De vloer van de zaal boven de schelpenzaal was ook helemaal marmer en dus ietwat zwaar. De vrije overspanning was 18m, want Frederik wilde geen zuilen in zijn schelpenzaal. Het is inmiddels 3x open geweest, omdat de marmeren zaal naar beneden dreigde te komen.
De kamers naast deze zalen waren weer zo overdadig en mooi versierd, niet te bevatten!
Hierna zijn we die lange zichtas afgelopen naar Sans souci en naar de P. Er waren nog meer paleizen en gebouwen, maar wij waren wel vol ;-)

We zijn naar de Wannsee gereden, waar de villa staat waar de Wannsee-konferenz heeft plaatsgevonden in januari 1942. We hebben eerst maar even een tijdje over de Wannsee uitgekeken, op deze mooie zaterdag was het erg druk op het water. Daarna naar binnen, waar we een uitleg van een uur kregen.
Er wordt gezegd dat de Wannsee conferentie het startsein is geweest van de deportaties, maar dat is niet zo. Tijdens de conferentie zijn logistieke afspraken gemaakt over hoe alle Joden (10-11 miljoen) naar de kampen te vervoeren en wat dan verder... Er waren al transporten van Berlijnse Joden geweest naar overvolle kampen/getto's in het Oosten. Dat probleem hadden ze opgelost door de trein in een plaats voor het overvolle getto te lossen en alle mensen daar ter plekke te executeren, maar dat was nou ook weer niet de bedoeling. Mensen tussen de 14 en 45 jaar oud, die niet ziek waren, hadden ze nodig om te werken....

Al met al een lange dag met vele en erg diverse indrukken.

Geschreven door Volgenjullieme-e