Deze eerste nacht van de vakantie sliepen we op de meiden- en jongenskamer. Nou ja, sliepen..., Isa was vooral wakker van gesnurk van Evelien, ohjee! Op de jongenskamer was er vooral last van zagende buurmannen en verkeer. Afijn, op naar een heerlijk ontbijtbuffet, wat we op een balkon konden opeten.
Rond 9.00 uur even nog langs de Backerei / Konditurei voor alvast wat broodjes voor de lunch. En hup, vlak voor het hotel de snelweg weer op richting Salzburg. We reden door de eindeloze tarwevelden en opeens zag ik velden met hoge klimplanten, geleid langs draden. Geen idee waar we naar keken, maar het bleken hopplanten te zijn voor het bier! Bij een pitstop zagen we een herinnering van het betalen van een vignet voor Oostenrijk, die hadden we nog niet. Steeds meer oosterlijk reden we door Zuid-Duitsland, langs de Chiemsee, een groot meer waar veel gezeild werd. De bergen kwamen in beeld, al rijdend door een vlakke dalzijde. Maar eenmaal door een aantal tunnels heen gereden werden we helemaal omringd door steeds hogere bergen, met rotsige kale toppen. Een mooi spoortje met wat vrachttreinen maakte het weer een echt miniatuurtreinbaan.
In Schladming werden we door het dorpje geleid en gingen met een aantal flinke haarspeldbochten van 700 naar 900 m. Het is een schitterende omgeving, elke kant die je kijkt is mooi. De temperatuur vandaag stijgt behoorlijk, tot zeker 33 graden, we schuilen geregeld voor de zon. Het pension Hochwurzen hadden we snel gevonden, maar er was niemand te bekennen. Dan maar even terug naar de toeristeninfo in het dorp, waar we wat uitleg en kaarten kregen. Er wordt hier gewoon steevast Duits gesproken, dus we proberen er wat van te maken. Laatste boodschapjes voor in de bergen en toen terug naar het pension. We werden bij het inchecken verrast met een duurzame waterfles en broodtrommel voor ieder van ons.
De gondeltrip lukte vanmiddag helaas niet meer omdat er iets mis was gegaan met versturen van gegevens daarvoor. Misschien houden we dat nog tegoed. Na wat uitrusten in de middag konden we even verderop, 10 minuten de berg oplopen, naar restaurant Tauernalm, onderaan de skipiste.
Heerlijk gegeten in dit typisch Oostenrijks chalet. Teruglopend horen we de koeienbellen rinkelen in de wei, het beekje onder ons raam klatert rustgevend, we ontspannen op onze balkonnetjes en genieten van het fantastische uitzicht.

Geschreven door Rurup.reizen