4 juni, 8ste fietsdag en de laatste.
Font de la Figuera - thuis
Dagafstand 135 km

Het thuisfront wacht op ons en wij zien ernaar uit.
Vandaag mijmeren we terug op de afgelopen week en zoals vriend Ruud (met Ruud aardig wat cols gereden in Frankrijk) in een reaktie schreef " waar doe je het voor. Tja!
Al die fysieke en mentale aanslag op jezelf. Wil je jezelf bewijzen, houd je van sporten, met een vriend een avontuur beleven, land verkennen?
Maar als je dan in de verte een stad ziet waar je eindelijk een koude cola kan drinken, hoe ontspannen ben je dan nog met je hobby bezig of als je maat totaal geen inzinking kent en even later gelukkig ook.
Ja, dan prijs je jezelf rijk dat je dat allemaal kan en ook doet.
Dat je aan de toekomst werkt om geschiedenis te schrijven.
Terug kunt zien op fantastische momenten.

Met de op de slaapkamer geplakte binnenbanden, gaan we op weg naar Mogente, waar we aanvankelijk wilden overnachten.
Ze hebben er 2 fietswinkels op hetzelfde adres. We hebben dus nieuwe binnenbanden nodig en voor mij een nieuwe fietspomp.
In Mogente de richting gevraagd naar de winkels, maar nu blijkt dat de fietswinkelbinnenbandmeneer de winkel heeft opgeheven.
Dat betekent behoedzaam naar Canals fietsen. We zullen ongetwijfeld grind paden tegenkomen. Gehaald en nu nog een fietswinkel. Maar ook hier geen succes. De enige fietswinkel is dicht op zaterdag.
We doen een kop koffie en gaan de slinger weg op richting Montaverrer.
We wisten dat het nog een klimmetje werd, maar 17.5% omhoog is teveel van het goede. Lopen dus.
Om zeker te weten op de goede weg te zitten, vragen we het nog maar even een mountainbiker. Verassend genoeg wijst hij ons een kant die we niet hadden gedacht. Merkt tevens op dat we na 1 km, richting Gandia moesten kiezen.. Dat was een behoorlijke opluchting, want die plaats ligt zo dichtbij, voor je gevoel. De stevige wind tegen weerhield ons van een snelle gang om de 36 km te overbruggen.
Door de opgelopen achterstand van de laatste 2 dagen (bandenpech, verkeerd gereden, slecht wegdek) zijn we een halve dag achter geraakt.
Het zal dan toch wat laat worden.
Merk wel op dat er nog wel spierkracht is en adem, maar de pijn in de billen de voortgang tegen houdt. Neem je effies staande rust, dan krijgt dat weer lekker nieuwe "stroom" en zit je er als nieuw bij, voor even dan.
Het is kwart over negen, een lange dag geweest en weer lekker thuis.
Morgen maak ik het verhaal af

Geschreven door RobenKees.fietsblog