Het hotel was gedateerd maar prima in orde, menu voor 12 euro was goed en snel op tafel, het nagerecht was nog niet op of de koffie stond voor onze neus. Dat hebben we vaker meegemaakt, alsof het vriendje buiten op haar staat te wachten.
Voor een goede nachtrust moet de vlieg dood, wat lukte, en terzelfder tijd alle toiletartikelen van de wastafel lukte ook, vliegen hebben voor hun dood vaak lol denk ik. Een zaklantaarn op je nachtkastje is niet zo handig, in het donker kun je hem niet vinden en stoot je hem om, maak je de ander wakker door ook nog eens de zaklantaarn aan te knippen, zaklantaarn voortaan maar niet op het nachtkastje, verder goed geslapen hoor.
En dan na het opstaan ritueel, afrekenen. Mij is nog steeds niet duidelijk dat via Booking.com de kamer 10€ goedkoper is, dus gisteren voor de neus van de receptioniste de kamer gereserveerd.
Het wordt een makkie vandaag zegt Rob tijdens ontbijt, we zullen het zien, het ontbijt bestellen is al geen makkie.
De bestelde thee moest weer terug, het bleek koffie te zijn. De goede man was ook zo druk als een klein baasje.
Na een koffie in Rubielos de Mora, magdalena’s in Nogueruelas beginnen we aan de derde pittige klim zelfs met de e-bike in eco mode, ik benijd Rob niet, 6 km zo’n 8% stijging, hij wordt ook een daggie ouder. Het uitzicht en het mooie weer vergoed alles. Het steunen en zuchten hoor ik als ik bovenop de berg sta te genieten van het uitzicht.
En het mooiste van het klimmen is het dalen, fantastisch weer en daarna weer een drankje en dan het commentaar van de barman met een bar die er niet uitzag op een bestelling van cerveza sin alcohol, holandéses drinken dat niet. Die Spanjaarden hebben toch een verkeerde indruk van ons, toch!
Na 84km en 1550 klimmeters vinden we hotel los Arcos waar de lijven en de fietsen weer kunnen bijkomen. Met Rob gaat het elke dag beter, ik kan hem niet meer bijhouden (tijdens de afdaling).

Tot morgen

Geschreven door RobenKees.fietsblog