Er was eens een man en een vrouw, ik noem ze Joop en Betsie, die naar Albanië op vakantie gingen. Ze waren al twee dagen in Shkodër en ze hadden het goed naar hun zin. Er was wel een klein minpuntje.... het weer zat niet mee. De afgelopen dagen hadden ze al de nodige buien gehad maar vandaag zou een hele natte dag worden, het zou de hele dag gaan regenen.Het was de bedoeling dat ze vandaag een boottocht op het Koman meer zouden gaan maken maar deze is jammer genoeg gecanceld vanwege het slechte weer Dit vonden ze heel erg jammer. De boottocht werd omschreven als een indrukwekkende rondvaart. Je zou het idee hebben dat je langs de Noorse Fjorden zou varen, zo mooi. Maar helaas....of dit waar is zullen de man en vrouw nooit weten.
Eigenlijk wisten Joop en Betsie niet zo goed wat nu te gaan doen. Het enige is dat ze nog een bezoekje aan het Rozafa kasteel in Shkodër zouden willen brengen. Na afgewacht te hebben wat het weer zou gaan doen en het hun 200% meeviel, hebben ze in de middag de wandelschoenen aangetrokken en zijn niet de berg afgewandeld om daarna ook niet een andere weer op te wandelen op weg naar kasteel Rozafa maar ze waren te lui om te lopen en hebben gewoon de auto gepakt.
Onderweg hadden ze nog last van overstekend wild waar ze voor moesten stoppen. Ze dachten eerst dat het een egel was maar toen ze dichterbij kwamen bleek het een schildpad te zijn. Toen deze de weg was overgestoken reden ze verder omhoog naar het kasteel. Het laatste stukje moest gewandeld worden naar boven...pfff..dat was toch wel een hele klim. Dat viel nog niet mee op hun leeftijd.
Uiteindelijk boven gekomen hebben ze de restanten van het kasteel bewonderd maar vooral genoten van de mooie vergezichten. Af en toe kwam er een regenbui op hun hoofden vallen. Maar gelukkig zijn Joop en Betsie niet voor één gat gevangen en hadden ze allebei een paraplu meegenomen. Na ongeveer twee uur hadden ze het wel gezien en begonnen ze aan de afdaling naar beneden. Bij de auto aangekomen reden ze nog naar een brug over de Buna River waar vissers aan het vissen waren. Daar hebben ze de nodige plaatjes geschoten en daarna gingen ze weer naar het hotel op de berg terug waar ze wilden dineren.
Het diner was super lekker. Daarna hebben ze nog een afzakkertje gedaan met hun vakantievriend, Alfred
En toen was het weer tijd om naar bed te gaan. Welterusten.
En ze leefden nog lang en gelukkig.

Geschreven door Reis.West.Amerika