Het is alweer vrijdag, wat gaat het toch snel.
Vandaag hadden we een relaxt dagje gepland. Eerst lekker uitslapen en rustig opstarten. Zo gezegd , zo gedaan. Na het wakker worden, eerst een continental breakfast gehad op de camping. Deze zat erbij bij onze overnachting. Het was toch wel iets beter als die muffin in het hotel.
Daarna lekker gelummeld bij de camper en genoten van het heerlijk weer, 30 graden.
Rond 12.00 uur vertrokken we richting Newport Beach waar we een trip hadden gereserveerd om te gaan walvis spotten. Newton Beach ligt in het zuiden van LA, 50 km waar we nu staan met de camper ( in het nooorden) De reis zou een uur duren met de camper maar uiteindelijk werd het 2,5 uur. Wat een chaos op de snelwegen hier.En dan zijn het nog wel snelwegen met 6 banen.
Maar we waren nog net op tijd om de boot te halen. Na ongeveer een uur kwamen we aan bij een plek op zee waar de walvissen te zien zouden zijn. Het varen ernaar toe was niet prettig. We moesten tegen de golven in en de boot schudde behoorlijk heen en weer. Ik kreeg hetzelfde gevoel als gisteren toen ik achter Harry Potter aanvloog. Enigste wat fijn was , was het zonnetje die uitbundig scheen. Toen de boot stil kwam te liggen moesten we uitkijken naar walvissen. In een keer kwam er een oohhh, look there, van de voorkant van de boot en alle Jappaners renden er gillend naar toe. We besloten ook maar te gaan kijken maar er was niets te zien dus dropen we weer af naar het achterdek. We bleven turen naar de zee en jawel ...daar kwam een walvis spuitend omhoog. Je moest snel kijken want binnen een paar seconden was hij weer verdwenen. Weer turen over de zee. En daar was hij weer...eventjes.
Daarna bleven we nog een lange tijd dobberen maar er was niets meer te zien. Uiteindelijk gaf de kapitein de moed op en maakte rechtsomkeert richting haven. Gelukkig was de terugvaart niet zo wild.
Na dit spektakel hebben we nog even over de boulevard geslentert waarna we weer richting camping reden. We overnachten weer op dezelfde camping als afgelopen nacht. Gelukkig verliep de terugweg iets vlotter en rond 20.00 uur waren we weer terug .
We hebben ons een beetje opgefrist en zijn naar de nabijgelegen county fair gelopen waar we van de camping vrijkaarten voor hebben gekregen. De county fair is een jaarlijks terugkerend evenement die een maand duurt. Wij wisten totaal niet wat we konden verwachten.
We hadden wel een plattegrond meegekregen en het leek groot. Nou het was ook groot .Wat zeg ik, gewoon een dorp. Over de top gewoon. Er was een gigantische kermis, overal bandjes, een aantal hallen om te shoppen, een dierentuin, een hal met boerderijdieren, veel eten, kortom teveel om op te noemen. We keken onze ogen uit . In het midden van dit geheel zat een stadion waar concerten werden gegeven van bekendere bands. Bij de ingang bleek dat we daar aparte entreebewijzen voor moesten hebben maar er kwamen een paar Amerikanen die er een paar over hadden die we in onze handen gedrukt kregen. We hebben een gedeelte van het concert van de Manhattans bijgewoond maar gezien tijdsgebrek zijn we toch maar snel weer gaan lopen. Rond 23.30 uur hadden we het immense terrein wel summier doorgelopen en hielden we het voor gezien. Bij terugkomst bij de camper even een afzakkertje en dan het kribje in. Goodnight folks!😘

Geschreven door Reis.West.Amerika