Nu schrijf ik vanuit een café met 3 tv schermen en was vergeten hoeveel alcohol de Spanjaarden drinken. Sommige beginnen als ontbijt ermee en zien er niet uit als verslaafd maar meer dat het gewoon is. Het café omdat we pech met de fiets hebben. Ik heb het stuur te ver schuin gezet waardoor er een kabel knakte de de olie van de rem eruit liep en dan kan je niet meer remmen! Niet handig in Spanje. Met de taxi naar een stad gereden en daar wordt hij hopelijk gemaakt. Gister een lange dag gefietst met rechte stukken die langzaam omhoog gaan. Dat is erg vermoeiend en moet je trucjes gebruiken om het naar je zin te hebben. Nooit kijken naar het eind van de weg, want na die bocht kan er nog een lang stuk komen, vooral als je ook omhoog gaat. Soms helpen de trucjes of de omgeving niet en denk je: waarom vond ik dit ook al weer leuk! Maar ondanks alles blijft het al die jaren nog steeds geweldig om te doen. Het fietsen maar vooral alles erom heen. Ik moet vaak om Corné lachen en heb mega bewondering voor hem hoe hij dit elke keer weer ongetraind doet. Lachen om het gezicht wat hij trekt als hij een vette worst als ontbijt voorgeschoteld krijgt ( zie foto)of hoe hij een halve koprol maakt om uiteindelijk te kunnen liggen in een te kleine tent. Het enige waar ik me wat zorgen om maak is dat mijn rug mij parten speelt in de tent. Hopelijk went mijn rug aan het harde 2 cm dunne matras. Gister naar een camping hoog op een berg gefietst, mega steil en gravel. Gelukt! Als vast een voorproefje voor onze route transandalus. Nu dus een verplichte rustdag. En als foto nog even hoe Corné gereden heeft met een doos waar onze fietsen in moesten vóór aanvang reis!!! Levensgevaarlijk!!

Geschreven door OffroaddoorAndalusie