Vandaag gaat Toby duiken. Madée en ik schuiven aan bij het zondagse buffet in het hotel en eten onder andere pannekoek met stroop. Om 09:15 ligt Madée al in het zwembad.
Op de foto zie je ons hotel, we slapen bij de oranje handdoek. Na een paar rondjes zakdoekje leggen komt Toby al weer terug en maken we ons klaar om naar een optocht in voorbereiding voor carnaval te gaan.
In de wijk Ribeira bote is er elke zondag tussen nieuwjaar en carnaval een optocht met muziek en dans. Mensen maken zich zwart met olie en teer en verkleden zich “Afrikaans”. Ik ben er niet helemaal achter gekomen waarom ze dit doen, want op internet doen er drie verhalen de ronde. Meeste overlap zit in het feit dat de Kaapverdianen gemengde roots hebben, Afrikaans en Portugees en dat er op deze manier respect aan deze voorgeschiedenis wordt getoond. De taxi chauffeur kan enigszins Engels en volstaat met, it’s just carnival. Hij zet ons, met een waarschuwing om op onze spullen te passen, af aan het staartje van de optocht. We lopen mee met de massa en de muziek is geweldig. Verschillende ritmes met trommels en soms wordt er iets meegezongen. Als het even stil is en er begint een nieuw ritme, herkent iedereen het meteen alsof het een pophit is en gaat er een golf van dans door de menigte. Er lopen mensen met plastic kratten vol hapjes en emmers met snoep te koop en sommige mensen lopen met bekertjes of flesjes grogue, de rum van Santo Antao. Jong en oud loopt mee. In de verte voorop zien we de verklede mensen en we proberen een paar keer wat hoger te gaan staan of een olifantenpaadje te nemen om ze beter te zien. Maar dat lukt niet zo, Madée zit bij Toby op zijn nek. Er wordt niet echt vreemd naar ons gekeken, met nog drie anderen zijn we de enige blanke mensen. Na een tijdje moeten we het opgeven en lopen naar Café Mindelo waar Madée haar wens voor een ijsje in vervulling kan gaan.
Drie dansers nemen een video op. Cesaria kijkt goedkeurend toe.
We gaan nog even terug naar de speeltuin, waar het weer heel gezellig is. Madée verzamelt lange peulen die van de bomen zijn gevallen, samen met andere kinderen.
We gaan terug naar restaurant Nautilus, wat blijkbaar een hotspot voor Nederlanders is.
Toby hoort muziek en we sprinten naar de poort, want 3 uur later komen de Mandiga’s weer voorbij. Deze keer zien we het begin van de stoet met de indrukwekkende zwarte figuren. Iedereen kijkt nogal lodderig uit zijn ogen en een zwalkend type doet een dans met Toby en Madée en ik slaak een gil als een carnavalesk me voor de grap laat schrikken met zijn wapen en donkere verschijning. Tijd om terug het restaurant in te gaan, want dit is precies waarom we carnaval in Brabant overslaan. Maar wat een belevenis! Feest met de locals. Er wacht een hangende spies met kip of vis op ons en daarna weer fijn terug naar Las Rochas. Deze dag gaan we niet vergeten.
Geschreven door Met.drie.op.reis