Ruby’s Inn Campground, Bryce
300 UT-63, Bryce Canyon, UT 84764, Verenigde Staten

Vanochtend hebben we lekker wat langer geslapen want we kunnen aanschuiven bij het ontbijt op de camping voor 6 dollars per persoon. Heerlijk vers gebakken pancakes met spek en stroop, koffie, sinaasappelsap en water.
Wat een luxe!

Voordat we kunnen vertrekken moet Martijn eerst nog weer een reparatie aan de camper uitvoeren van het dakluikje van onze slaapkamer is losgewaaid vannacht. Gelukkig brengt Jim van de camping met een golfkarretje een ladder en kan Martijn, gewapend met ducktape, op het dak van de camper klimmen om het luikje te fixen.
Ondertussen facetimen we nog even met de familie Jaarsma want Linde wilde heel graag alles aan Bas laten zien... bijzonder dat de verbinding ook zo goed is hier!
Nadat we zijn bijgekletst vertrekken we naar Bryce en dat is maar 20 minuutjes rijden. We hebben weer een luxe camping uitgezocht met zwembad en wifi ed.
Nadat we geïnstalleerd zijn op onze plek op deze grote camping begint het te onweren. Balen!
We lunchen dus maar in de camper relaxen wat... Gelukkig trekt de bui uiteindelijk weg en kunnen we een plan maken voor de middag. De kids willen graag naar het zwembad toe en Martijn en ik willen graag vast het park verkennen. Dus we splitsen op en wij vertrekken met de shuttlebus (die stopt voor de ingang van de camping) naar het verste uitkijkpunt: Bryce Point. Daar uitgestapt lopen we met de meute mee richting heg uitkijkpunt en opeens denk ik: “hé, die ken ik...” Lopen we daar de vorige eigenaar van Kidscasa en haar gezin (Jan & Astrid) tegen het lijf... dat kan toch niet waar zijn?!
We wisten niet van elkaar dat zij ook deze kant op gingen. Maar hoe toevallig is het dan dat je elkaar dan ook nog tegenkomt in zo’n groot land... Bizar!
Maar goed, na een praatje lopen we verder naar het uitzichtpunt en we genieten van het bijzondere uitzicht op de hoodoos. We lopen verder langs de rand over de Rim trail naar Inspiration Point, ongeveer 2,5 kilometer verder. Daar pakken de we shuttlebus weer terug naar de camping. De kids komen ook net terug van het zwembad en hebben al een lekker ijsje gehaald bij de kampwinkel.
Weer even in de relaxmodus en na een snel maaltje trekken we de wandelschoenen allemaal aan en gaan we met de shuttlebus rond 17.30 uur naar Sunset Point om de Navajo trail te lopen. Slechts 2.2 kilometer maar we dalen wel volledig af en moeten weer naar boven klimmen. Best pittig ( zie ook de foto voor de hoogtes van de hike!) Vooral omdat de laatste shuttlebus om 19.30 vertrekt dus we lopen we ook wel een beetje tegen... ;-)
Maar we hadden deze wandeling niet willen missen. Pas als je afdaalt in de canyon ernaar je hoe hoog de hoodoos eigenlijk zijn en hoe groot de dennenbomen die erin groeien. Van bovenaf lijken dit namelijk net Lego boompjes.
Moe maar voldaan bereiken we Sunset Point weer op tijd en met de voorlaatste shuttlebus rijden we weer terug door jet bos naar de camping. Onderweg zien we nog veel reetjes in het wild.
Samen met Thomas en Linde lopen we jog even naar Jan en Astrid & de kinderen toe. Zij proberen pizza’s te maken op een vuurtje maar hebben toe nu toe al 2 verbrande pizza’s weg gegooid. Martijn bedenkt dat je er beter calzones van kunt maken zodat je de kunt keren en dat werkt goed. Wij gaan dat zeker ook nog doen deze vakantie!
Terug in de camper heeft Tess de bedden al klaargemaakt en duiken we allemaal in bed. Het koelt hier aardig af dus we slapen vast heerlijk vannacht.

Geschreven door Martijnleonieenkids