Inmiddels hebben we Luang Prabang weer verlaten, maar niet nadat we eerst genoten hebben van een koele plons bij de Tat Kuang Si watervallen. Dit keer werden we beloond met een geweldige omgeving zonder klimmen en\of lastige acrobatische toeren uit te halen.
Zo na een dagje chillen in en bij het water hebben we besloten om door te reizen naar Phonsavan. Helaas begon de dag van vertrek, donderdag 16 februari niet soepeltjes.
Tussen 8 en 8:30 uur zouden we op gehaald worden door een Tuk Tuk die ons naar het busstation zou brengen. Er reden vele voorbij maar geen leek zich iets aan te trekken van 2 toeristen met bagage die langs de kant stonden. Paul vond het om 8:15 uur al niet meer leuk en ik had nog wel zoiets van, het komt wel goed. Lao tijd is anders, eigenlijk in Azië is op tijd zijn anders. Wanneer je op komt dagen is het op tijd 😉
Rond 9 uur stonden we er nog steeds en ben ik toch maar in het hotel gaan vragen of zij konden bellen.
Ik kreeg een man aan de lijn die vertelde dat hij een Tuk Tuk langs zou sturen om ons op te halen. Na een tijdje stopte er zowaar een Tuk Tuk. We lieten hem de ticket zien, hij zei iets tegen een jonge vrouw die in de Tuk Tuk zat waarop zij ging bellen. Einde van het gesprek gebaarde hij ons in te stappen. Gelukkig, alles ingeladen gingen we op weg. De 2 vrouwen die er eerst in zaten liepen weg richting het guesthouse.
I.p.v. richting busstation ging de beste man naar het centrum en zette ons af voor het tourist info center. Inmiddels was het 9:30 uur. Bij het toeristen bureau waren ze niet blij ons te zien. We hadden moeten wachten op de Tuk Tuk die onderweg was. Deze was iets vertraagd en zou ons als laatste ophalen om dat het busstation op deze route lag.
Alles uitleggen had weinig zin gezien de taalbarrière. Een goed gesprek met Siem is eenvoudiger 😉
De Tuk Tuk chauffeur die ons op pikte was blijkbaar niet de juiste. Deze bracht waarschijnlijk alleen maar 2 vrouwen naar het hotel om aan het werk te gaan.
Uiteindelijk is alles goed gekomen en hadden we een prima minivan met goede chauffeur die ons keurig na een slalom rit voor het hotel af zette.
Ook het hotel was top. Vrij nieuw gebouw met een keurige kamer voor 80.000 kip. Ongeveer 9 euro. 😉
Vandaag 17 februari gaan we dus de vlakte der kruiken te bezichtigen. Verspreid over ruim 50 vind plaatsen liggen deze vreemde kruiken. Ze verschillen in hoogte van 50 cm tot 3 mtr. En na schatting zo'n 2500 jaar oud.
Men heeft menselijke resten gevonden en denkt men dat het grafieken zijn. Maar andere beweren dat ze gebruikt werden om graan en wijn in op te slaan. En dan zijn er nog andere theoretische verklaringen van de Lao mensen zelf. 7 vind plaatsen zijn ontdaan van blindgangers en open voor publiek. Inmiddels mag en kan je vrij rond lopen. Dit was niet altijd het geval, toen moest je op de paden blijven tussen de rood en wit gemarkeerde stenen.

Ook aan Phonsavanh komt een eind en vetrekken we vanavond nog naar Vientiane.
Ons bed bevindt zich dus in de bus.

Wat we daar gaan zien is nog ff onbekend voor ons.

Grtjs, vanaf mijn foon in Laos.

Geschreven door Karins.reisblog