Zaterdag 27 mei 2023.
De stad (je weet wel die moeilijke naam) Székesfehérvár ingeweest. Erg druk met winkelende mensen zo vlak voor Pinksteren.
De camping ( nog steeds sitecode 44655) grenst aan een mooi natuurgebied dus besluiten we te wandelen ipv een terrasje.
Zondag 28 mei, Eerste pinksterdag is het ook gezellig druk op de camping. We staan met nog een camper maar de locale mensen komen hier in de vijver vissen. Picknicken. Op de sintelbaan hardlopen. Op het grasveld rekken en strekken. En tegen de avond maken ze gebruik van de bbq die hier op het terrein staan.
Gezellige gezinnetjes en sportieve jongelui.
Wij zijn van plan om door een deel van het koele bos te wandelen.
Lukt niet helemaal. Jos heeft last van z’n buik en gaat terug. hij denk dat mijn lieve kruidenvrouwtje een toverheks was.
Ik kort mijn rondje maar in.
Maandag 29 mei 2023 tweede pinksterdag.
Vandaag gaat het beter en komen we aan onze stappen.
Je kan de bui grijpen, maar we pakken toch ons verzetje.
Dinsdag 30 mei 2023.
Bijna mijn boek uit. Atlas, het laatste deel van de zeven zussen en Pa Salt.
Het is net een puzzel van vijfduizend stukjes. Er valt iedere keer weer een stukje op zijn plek.
Geweldig verhaal.
We hebben net besloten om morgen verder te gaan en we hebben afgerekend (Hongaarse Florint) We hebben 6 nachtjes met veel plezier gestaan.
Dan rijdt er een camper de camping op met een NL kenteken….Blijkt Gijs te zijn, een van de deelnemers van de groepsreis.Hoe groot is die kans?
Dit is wel heel toevallig. Niet echt op de route.
We kletsen even gezellig bij in het zonnetje, totdat we moeten vluchten voor de regen die overgaat in onweer met hagelstenen.
Hoop dat het dak het houdt. Vanachter het raam zien we dat de madeliefjes in het gras hun kopjes laten hangen. Ze duiken weg voor de hagel. Maar sterk als ze zijn komen ze na de bui weer overeind. Ze hebben wel wat die kleine madeliefjes.
Woensdag 31 mei 2023.
We nemen afscheid (voor een weekje )van Gijs en rijden naar Vukovar in Kroatië aan de Donau. Hier zijn onze eigen euro’s goed.
Hier zijn we jaren geleden geweest met Han Dekker om de watertoren te bekijken die helemaal aan gort geschoten was.
Na al die jaren hebben ze hem gerestaureerd en er een lift ingebouwd. Een hippe koffie tent ernaast en zo schieten ze het doel van de herinneringen voorbij.
Als we een paar km verder rijden voor het museum zien we nog steeds huizen met kogelgaten.
Bij het museum (cp 76562) mogen we vrij staan. Maar goed ook want we zijn te laat. Het museum is al dicht en gaat morgen om 9 uur weer open.
Donderdag 1juni 2023.
Museum was in een kwartier bekeken. Heel triest: allemaal foto’s van jonge mensen die dood zijn geschoten.
Dus om half 10 zijn we alweer op pad.
We willen nog niet de grens van Servië over dus rijden we naar het uiterste oostelijke puntje van Kroatië…Ilok aan de Donau.
Voor deze plek heb ik geen sitecode, want die hebben we via park4night.
Tegenover een wijnkelder op een parkeerplek.
Alles wordt hier gerenoveerd. Maar de wijn smaakt prima.
Vrijdag 2 juni 2023.
Jos maakt me om 6 uur wakker. Er wordt een markt opgezet in het parkje en op de parkeerplek, dus moeten we weg wezen.
Effe wakker worden.
We gaan het avontuur aan en om 9 uur de grens over met Servië , altijd spannend . Strenge douaniers.
Maar het is een fluitje van een cent. We zijn voor het eerst in Servië.
Over centen gesproken…nu hebben we weer Servische Dinars nodig.
Je krijgt er bijna 12.000 voor 100 euro’s. Zo ben je snel miljonair. We krijgen direct les in de Servische taal. Een “Aetoyp” ofwel een omleiding.
Na twee teleurstellingen qua camping en over hele slechte wegen gaan we richting Belgrado. De tolwegen zijn prima. Maar de B wegen zijn net gatenkaas.
Daar vinden we een goedverzorgde camping, weer aan de Donau.
Camping Dunav(Donau) sitecode 15236.
Net buiten de grote stad.

Geschreven door Jos-en-francien.in.de.zon