Vanmorgen kwam Dayan ons om te 10.00 uur ophalen bij ons hotel met de tuktuk, een mooie rode. We reden vervolgens naar een rustig plekje waar Dayan Willem ging leren hoe hij in de tuktuk moest rijden. Het was nog best lastig en de tuktuk viel een paar keer uit. Toen het goed ging moest Willem een aantal keer heen en weer rijden door de straat waar we aan het oefenen waren. Daarna moest willem mij bij Dayan zijn huis brengen en ging Willem nog even een ritje maken met Dayan. Toen ze terug kwamen was Dayan ervan overtuigd dat het Willem ging lukken om op pad te gaan, Willem zelf vond het nog wel een beetje spannend. We vulde alle papieren in en Willem ging geld halen om Dayan te betalen, in die tussentijd maakte ik foto’s van de tuktuk zodat we wisten welke schade er al waren en we daar niet voor op het matje geroepen konden worden aan het eind. Ook nam ik de route met Dayan door naar Nuwara Eliya, hij gaf ons tips voor een rustige route, hij adviseerde ons om niet helemaal tot Nuwara Eliya te rijden want dat zouden we toch niet gaan redden. Toen alles geregeld war vertrokken we met de tuktuk, bij Negombo zelf was het nog behoorlijk druk maar na een aantal minuten kwamen we al bij een rustigere weg. Het ging erg goed en Willem kreeg we steeds meer vertrouwen in. Dayan had geadviseerd om te stoppen bij Kitulgala, toen we daar waren besloten we toch om door te rijden naar Nuwara Eliya waar we om 18.45 uur aankwamen bij het go outdoor caravan park Nuwara Eliya waar we de aankomende nachten, in jawel een carvan, gaan overnachten. Willem heeft even gedoucht, in het douchegebouw net als op de camping haha. We hebben daarna iets te eten gezocht, we zaten een stukje van het centrum vandaag dus iets dichtbij zieken was nog best lastig. Uiteindelijk kwamen we bij een soort cafetaria dat werd gerund door een Srilankees gezin. Toen we terug lipeen werd er vanuit een auto ineens iets naar ons gegooid, ik schrok me rot en het kwam hard in mijn gezicht en op mijn schouder, ik dacht ik zeg even niets voordat Willem boos wordt tegen die mensen want daar had ik geen zin in, maar het raakte ook Willem. Het was een harde klap maar achteraf bleek het iets van een waterballon ofzo te zijn. Toen we terug bij de caravan aankwamen zijn we lekker in bed gaan liggen. Willem had de hele reis gereden en was erg moe, hij viel gelijk in slaap. Ik heb nog even wat spelletjes op mijn telefoon gedaan en ben daarna ook in slaap gevallen.

Geschreven door Iris.en.willem.op.reis