Allereerst : dank voor al jullie enthousiaste reacties die ik met veel plezier lees!
Na alweer een extreem goed slaap-nachtje volgt verse koffie en een leuk gesprek met Giulia, oa over haar Camino ‘verslaafde’ moeder Claudia ( 72 jr) die onderweg is op de Plata. Ik krijg een hartelijke hug, loop dan de ochtend-koude in, jas aan ? Eerst maar eens warm-draaien. M’n wollen Ivanhoe-vest is net voldoende. Het pad ( grotendeels verhard) kronkelt vriendelijk door het landschap en na een stijging volgt steeds een mooi uitzicht. Er staat veel vee in het groene land: limousin- runderen, zwarte met grote hoorns, schapen met lammetjes, geitjes, kippen, paarden, pony’s ,ezeltjes. Van sommige krijg ik langdurig aandacht maar de meeste dieren negeren deze vreemde loper op twee poten. De mensen daarentegen begroeten mij vanuit auto’s, huizen of passerend allerhartelijkst: Buen Camino ! Mijn eerste conversaties in het Spaans stemmen tot licht optimisme. Verstaan en begrijpen gaat al aardig waardoor de andere partij soms zelfs denkt een landgenoot te ontmoeten. Hahaha !! Vervolgens val ik hard door de mand. Maar … ik red me. De lokale bakker bezorgt zijn broden, haalt mij in, ik haal hem in etc etc, zie foto. Ik loop over het strand, en weer verder, omhoog. De zon schijnt af en toe, in de namiddag wordt regen verwacht.
Na een kleine 3 uur onderweg inclusief talloze foto-maak-stops is het de hoogste tijd voor prima koffie en een stuk kleffe tortilla in het camping cafeetje. Het lopen gaat goed; veel stijg-en daalwerk, toch een gemiddelde van 12 km per u. De rechtervoet is wat gevoelig en ik stop wat wandelwol ( jawel, dat bestaat!) in de sok, onder en tegen de hiel aan. Even voelt het vreemd, dan voegt het zich en voelt het comfortabel en steunend. Dank Astrid voor de geweldige tip!
Na ruim 16 km loop ik mijn eindbestemming Comillas binnen. Druk daar, toeristisch, wegwezen. De volgende kans op een slaapplek is 7 km verder, in het natuurpark Oyambre wat ook een surf-walhalla blijkt te zijn. Eerlijkgezegd, de laatste 3 kilometers gaan me niet makkelijk af. En ik heb (weer) niets gereserveerd dus wat als … gelukkig is er hier in pension Oyambre een fijne slaapkamer voor mij en ik deel de 2 badkamers en keuken met een Duits gezin dat hier ook net is aangekomen en op surf-vakantie is.
Het voorspelde slechte weer is in alle hevigheid losgebarsten ( felle wind en harde regen) en in plaats van een fris biertje staat er nu een kop dampende thee naast mij; dat gecombineerd met nog een stuk bananen/noten-cake ( van Flo uit Izarra) verzacht het gemis … dat wordt ‘dineren’ uit het noodrantsoen: pakje noodlesoep en een paar walnoten toe. Te zijner tijd haal ik het gemiste wel in!
Fijn 23 km gelopen vandaag , boven verwachting!

Geschreven door Hoppa