De paden op, de lanen in... Het duurde even voordat we weer wisten hoe het lied ging. Maar heel toepasselijk voor de route. Veel paadjes van betonplaten langs zandwegen waar je beslist niet in terecht wil komen. Een keer moesten we door het mulle zand. Dat is wiebelen en schuiven en hopen dat je niet omvalt. En de lanen waar oude bomen een tunnel vormen. Heerlijk koel want tussen de maïsvelden en gele weilanden is het goed warm onder de zon. We fietsen naar Almelo. Eigenlijk een lelijke stad. Een allegaartje aan huizen, weinig karakter en weinig te doen. We hebben nog een rondje gefietst om zeker te zijn dat we niks gemist hadden. Nee dus. Na ruim 60 km eten we op een terras met WiFi. Dus meteen maar reisverslag geschreven want ik ga straks niet nog een keer op 'n neer.

Geschreven door Hellievh