Bij het voorbereiden en samenstellen van deze reis kwamen we tot ontdekking dat het mogelijk was om met openbaar vervoer van Irun naar Bilbao te gaan. Dit is een afstand van 130 km en met de camper zou ons dat drie dagen kosten, 1 dag heen ,1 dag daar, en 1 dag terug. Ons ouwe beestje gaat niet zo hard en lust ook wel een slokje.

We staan dus al vòor zeven uur op en gaan vroeg op pad naar het treinstation van Irun, waar vandaan onze bus vertrekt. De kaartjes hebben we vooraf online gekocht. Het is een super deluxe bus, iedere stoel heeft een beeldschermpje en internet, op de terugweg geen beeldscherm maar wel wifi. De bus doet er ongeveer 1,5 uur over met een stop, in San Sebastian, in een verrassend functioneel ondergronds busstation.

In Bilbao vinden we gemakkelijk de Eskotren (tram) naar het Guggenheim museum. Wat een imposant gebouw! We laten bouwwerk op ons inwerken onder het genot van een perfecte cappuccino en een lekker stuk appelcake op het terras van een café tegenover het museum. Het museum is een ontwerp van architect Frank Gehry en opengesteld in 1997. Het is heel bijzonder van vorm en het eerste gebouw te wereld wat bekleed is met titanium. Meer info in de link hieronder en al google-end kom je nog veel meer foto's en info tegen.

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/GuggenheimMuseum(Bilbao)

Het is een museum voor hedendaagse kunst, heeft 25 zalen en ook de binnenkant van het gebouw is prachtig. Het meest imponerende kunstwerk wat we vandaag zien is een gigantische installatie van de kunstenaar Richard Serra, een aantal enorme losstaande vormen van corten staal, waar je doorheen kan lopen. Het heet ' the matter of time', en deze titel refereert aan de tijd die je nodig hebt om er doorheen te lopen en ook aan het feit dat je dit werk niet als geheel kan ervaren en je herinnering het als vanzelf in stukjes verdeelt.
Op de foto zie je hoe groot het is. Je kan je niet voorstellen hoe de vormen zelfstandig blijven staan, je hebt het idee dat als je ze met je vingertop aanraakt, ze meteen omvallen en je raakt compleet je gevoel van richting kwijt als je erdoorheen loopt.

Buiten zijn ook interessante en grote kunstwerken te zien en het geheel van het museum, de directe omgeving en ook de andere delen van Bilbao die we gezien hebben geeft ons het idee van een moderne, levendige en schone stad.

Het bekende restaurant van het Guggenheim museum laten we na alle zalen doorgelopen te hebben voor wat het is en wij gaan de stad in, op zoek naar een avontuurlijker eettentje. We vinden er een in café Tivoli, het dagmenu is 10,00, maar wat het is...geen idee. De serveerster spreekt alleen Spaans maar met behulp van haar Google translater komen we er uit. Ze vraagt wat wij willen drinken 'agua?', mwah, liever een rosé, en hop, daar komt een hele fles op tafel. Dat vinden wij een goed begin 😃. Het is vrijdag, en in een goed katholiek land dus visdag. Wat voor vis? Geen idee, Google weet ook geen vertaling voor een visnaam met een x er in. Hij is in ieder geval lekker.

Een beetje rozig gaan we later aan de boulevard op en bankje naar de fauna kijken en nog later gaan we terug met de tram naar de Termibus.

Het is daar een mierennest van reizigers, aankomende en vertrekkende bussen. Je kan werkelijk overal in Spanje naar toe, naar Madrid, Alicante, tot aan Benidorm. Op een bord, net zoals op het vliegveld, staan de vertrektijden, bestemmingen en nummer van de bushalte vermeld.

Onze bus is aan de late kant en als we in Irun terug zijn, kost het ons (en medeparkeerders) weer heel wat moeite om het parkeerkaart je te betalen. Dat komt er natuurlijk van als je Spaans beperkt is tot 'ola', 'buon dias' en 'gracias'.😄

Als we terugkomen op camping Larrouleta is het al bijna donker. We zetten onze camper neer, drinken nog een glaasje om het af te leren en praten nog wat over deze speciale dag, ons einddoel van deze vakantie.

Geschreven door Fritsenhanoppad