Weer een zonnige dag vandaag als we opstaan in Sullivan. Het wordt ook iedere dag iets warmer dus de korte broek aan vandaag. We rijden over heuvels en door bossen en het is goed opletten om niet een typisch route 66 ‘dingetje’ te missen. Em schommelstoel ten grote van een ruime eengezinswoning zie je gelukkig niet snel over het hoofd. Hij staat naast wat vroeger een restaurant en shop was, nu is de shop nog wel open maar het lijkt er op dat er een soort uitverkoop is, veel schappen zijn leeg en de grote eetzaal erachter is ook helemaal leeg. Dat komt vrij veel voor hier. Route 66 is iets dat al jaren eigenlijk niet meer bestaat. Door de komst van de Interstate, die vrijwel op de route 66 werd gelegd, zijn veel zaken brodeloos geworden doordat er niemand meer langs kwam. Enkele konden het hoofd boven water houden, maar de meeste hebben het niet overleefd. Een enkele heeft het zolang volgehouden dat ze nog bestonden toen de revival van de weg begon en toeristen de charmes van vervlogen jaren weer wilden beleven en ze terecht kwamen bij hen die de langste adem hadden.
Ook nu weer langs de route een paar garage bedrijven waar hoorde auto's gerestaureerd worden en ook hier worden we twee maal hartelijk ontvangen en mogen we naar hartenlust rondkijken en foto's maken. Wat dat betreft zijn ze hier toch een stuk toegankelijker. Ik denk dat bij ons men iets had geroepen over ‘mag niet van de Arbeidsinspectie’ en was weggelopen.
Soms is het even zoeken naar de juiste weg. Hij loopt grotendeels langs de Interstate I44, dus dat is een makkelijke leidraad. Echter, soms loopt hij aan de rechterkant van deze Interstate, soms aan de linkerkant. Over het algemeen staat het goed aangegeven maar soms missen we een bord en soms zijn ze er ook niet meer. Gelukkig is de EZ Bijbel een erg goed hulpmiddel als we twijfelen en een paar keer rijden we gewoon een stukje terug om te zien of we een aanwijzing gemist hebben.
Bij Uranus stuiten we op een tourist-trap. Een bonte mengeling van namaak western gebouwen, oude politie en brandweer auto, met in de eerste een arrestant die er al erg lang in zit en tot een skelet met gevangenis pak is omgevormd, een paar jarusic park dino’s en een mega giftshop maken het compleet.
En weer even verderop de grootste snoepfabriek naast de ‘worlds biggest giftshop’ die inderdaad in een mega-gebouw zit. Het is inmiddels al weer na vijven en is deze gesloten, dus we moeten de tekst op het woord geloven.
Inmiddels zijn we aangekomen in Springfield, Missouri. We hebben onderweg het Best Western Route66 Rail Haven geboekt en als we aankomen is om dit een echt mom-en-pop motel met wat kleinere kamers ten opzichte van de standaard Amerikaanse hotels of motels. Ook hier staan en paar klassieke auto's bij de receptie en de ontbijt ruimte is als diner ingericht.
Morgen verlaten we Missouri en komen we in Oklahoma aan, de derde van de acht staten waar route 66 door heen loopt. Eigenlijk 7 1/2 want in Kansas loopt hij maar een heel klein stukje doorheen.

Geschreven door Frans-en-plonys.reisblog