Maandag 20 maart

Vanmorgen na het ontbijt gaan we weer op pad. Soms zit het mee, soms zit het even tegen, tot de volgende bestemming. Nou deze keer zat het onderweg even tegen. We wilden onderweg een kijkje nemen bij Cais Palafitico da Carrasqueira. Dat is een oud vissershaventje en bestaat uit steigers van steigerhout en allemaal bijzondere vissershutjes. Het staat op de Wereld Erfgoed Lijst. Enfin daar aangekomen wil Theo de camper parkeren maar daarop verkijkt hij zich. Hoewel het zand hard lijkt, is het tegelijkertijd toch zo zacht dat we met onze 3,5 ton muurvast zitten. We komen niet meer voor- of achteruit. We proberen van alles: matje onder het wiel, een stuk hout eronder , sneeuwsloffen om de banden maar niets helpt, er komt geen beweging in. We zijn zo zeker al een uur aan het klooien als er een auto aankomt. Wij vragen aan de mensen of ze iemand met een jeep kennen die ons los kan trekken. Blijken het geen Portugezen te zijn maar Franssen. Ze stappen meteen uit en ondanks hun nette, sjieke kleren helpen ze direct mee. We graven een wiel wat uit en duwen dan met vijf man terwijl Theo achteruit rijdt. En pffffff gelukkig, er komt beweging in een we krijgen hem weer op effen grond. Wat zijn wij blij. Annemiek loopt alsnog naar het haventje maar Theo heeft daar geen puf meer in. Dan op weg naar Alcácer. Met een half uurtje zijn we op de camping waar een heerlijk plekje op ons wacht. We eten een broodje, drinken een bakkie en vallen dan allebei in het zonnetje in een diepe slaap. Eenmaal weer wakker, lopen we naar de Liddl voor wat boodschapjes. Het is hier heerlijk en we denken hier wel een paar daagjes te blijven.

Parque de Campismo Alcácer do Sal
CC46544
Kleine, gezellige, fijne camping

Geschreven door Dejongeseniorenontour