Aangekomen in Hanoi zet ik eerst mijn koffer bij het hotel af om later in te checken. Ik loop naar het centrum en het is vandaag een nationale feestdag dus er zijn veel mensen onderweg. De straatjes zijn knus en overal hangt de Vietnamese vlag uit. Nadat ik held gepind heb ga ik wat eten in een restaurantje en het smaakt voortreffelijk. Dat vind ik toch wel een van de leukste dingen om te ontdekken telkens weer .. hoe het traditionele eten smaakt van dat land. Na het eten ga ik nog even wat boetiekjes in en vervolgens lekker naar het hotel douchen nu ik kan inchecken en daarna heb ik voor de avond een culinaire stadswandeling. Aangezien ik nog een dik uur de tijd heb besluit ik om een voetmassage van een half uur te nemen. Dat kost hier 7 euro.

Ik loop op wolkjes naar het ontmoetingspunt en daar kunnen we meteen vertrekken. We gaan alleen naar de plekjes waar de toeristen niet zo snel op komen om daar te gaan eten. Het zijn soms vermomde Michelin ster restaurants als je qua eten kijkt alleen daar kijken de Vietnamezen en de eigenaren heel anders naar. Ze koken wat ze hebben en als het op is dan komt er morgen weer een dag. Het is vanuit hun hart zodat eenieder wat te eten of te snacken heeft en als je écht een goede wilt dan kan je dat meestal zien aan de naam van de eigenaar die op het bord staat buiten bij het restaurantje, het koken speelt zich meestal ook buitenaf. Zelf bij eentje stonden z’n twee hondjes maltesers ook op het bord en nog even dacht ik aan iets anders maar al snel steld rozen gids me gerust dat het een troste eigenaar was van huisdieren.

We struinden zo door het centrum en overal hangen lampionnen en gekleurde verlichting en vlaggetjes en grote bomen staan tussen de huizen in veel groen in de stad erg sfeervol.
Dan komen we aan bij een stukje waar de trein vlak langs de restaurantjes raast en we nemen er een drankje. De gids verteld dat vroeger de regering wat lang onder Frans regime was de mensen huisjes gaf zodat ze vlakbij hun werk nl het spoor bouwen woonden. Daarna zijn het restaurantjes en barretjes geworden.


Het is een gewoonte in Vietnam als de familie samen eet dat iedereen geroepen wordt van de oudste naar de jongste en de oudste mag beginnen met eten en de daarop volgende dan enzovoort . Ook krijgen de kinderen er vaak met de slipper van langs dit is een uiting van liefde. Zwarte humor. Voor ons Europeanen is dat moeilijk voor te stellen.

We eten ook baguettes met varkensvlees en allerlei sla en groenten. Ik probeer vanalles mee te eten behalve één ding: varkens darmen of guts met varkensbloed en stukjes bot, nee dank je die sla ik even over

Het is een mooie dag geweest voldaan duik in m’n bed in


Arriving in Hanoi I first drop off my suitcase at the hotel to check in later. I walk to the center and today is a national holiday so there are many people on the road. The streets are cozy and the Vietnamese flag is hanging everywhere. After I have withdrawn some money I go to a restaurant to eat something and it tastes delicious. I think that is one of the nicest things to discover every time .. how the traditional food of that country tastes. After dinner I go to some boutiques and then to the hotel to take a shower now that I can check in and then I have a culinary city walk for the evening. Since I still have a good hour I decide to have a half hour foot massage. That costs 7 euros here.

I walk on clouds to the meeting point and we can leave immediately. We only go to the places that tourists do not come to quickly to eat there. They are sometimes disguised Michelin star restaurants if you look at the food, but the Vietnamese and the owners look at them very differently. They cook what they have and when it's gone there will be another day. It's from their heart so that everyone has something to eat or snack and if you really want a good one you can usually see it from the name of the owner on the sign outside the restaurant, the cooking usually takes place outside. Even at one of them his two Maltese dogs were also on the sign and for a moment I thought about something else but soon the rose guide reassured me that it was a proud owner of pets.

We wandered through the center and everywhere there are lanterns and colored lights and flags and large trees between the houses in a lot of green in the city very atmospheric.
Then we arrive at a part where the train rushes right past the restaurants and we have a drink there. The guide tells us that in the past the government gave people houses for a long time under French rule so that they could live close to their work, namely building the railway. After that it became restaurants and bars.

It is a custom in Vietnam when the family eats together that everyone is called from the oldest to the youngest and the oldest may start eating and the next one and so on. The children also often get a dressing down, this is an expression of love. Black humor. For us Europeans that is hard to imagine.

We also eat baguettes with pork and all kinds of salad and vegetables. I try to eat everything except one thing: pig intestines or guts with pig blood and pieces of bone, no thank you I will skip that

It has been a beautiful day satisfied dive into my bed in


Al llegar a Hanoi, primero dejo mi maleta en el hotel para registrarme más tarde. Camino hacia el centro y hoy es un día festivo nacional por lo que hay mucha gente en la calle. Las calles son acogedoras y la bandera vietnamita cuelga por todas partes. Después de retirar algo de dinero fui a un restaurante a comer algo y estaba delicioso. Creo que una de las cosas más bonitas que uno puede descubrir cada vez... cómo sabe la comida tradicional de ese país. Después de cenar iré a visitar algunas boutiques y luego iré al hotel a darme una ducha ahora que puedo hacer el check in, y luego haré un paseo culinario por la ciudad por la noche. Como todavía tengo más de una hora libre, decido hacerme un masaje de pies de media hora. Esto cuesta aquí 7 euros.

Camino sobre las nubes hasta el punto de encuentro y podemos partir inmediatamente. Sólo vamos a lugares donde los turistas no suelen venir a comer. A veces parecen restaurantes con estrellas Michelin disfrazados cuando se mira la comida, pero los vietnamitas y los propietarios lo ven de manera muy diferente. Cocinan lo que tienen y cuando se acaba, siempre queda un mañana. Es de corazón que todos tengan algo para comer o picar y si realmente quieres algo bueno generalmente lo puedes saber por el nombre del dueño en el cartel afuera del restaurante, la cocina generalmente también se hace afuera. Uno de ellos incluso tenía a sus dos perros malteses en el tablero y por un momento pensé en otra cosa, pero la Guía Rosa pronto me aseguró que era un orgulloso dueño de mascota.

Paseamos por el centro y por todas partes había faroles y luces de colores y banderas y grandes árboles entre las casas en un lugar muy verde como el de la ciudad, muy atmosférico.
Luego llegamos a un lugar donde el tren pasa rápidamente junto a los restaurantes y tomamos una bebida allí. El guía nos cuenta que en el pasado, el gobierno, que estuvo mucho tiempo bajo el dominio francés, le daba casas a la gente para que pudieran vivir cerca de su trabajo, que era la construcción del ferrocarril. Después se convirtieron en restaurantes y bares.


En Vietnam es costumbre que cuando la familia come junta se llame a todos, desde el mayor hasta el menor, y el mayor coma primero, luego el siguiente, y así sucesivamente. A los niños también se les suele golpear con la zapatilla, lo cual es una expresión de amor. Humor negro. Para nosotros los europeos, eso es difícil de imaginar.

También comemos baguettes con cerdo y todo tipo de ensaladas y verduras. Intento comer de todo menos una cosa: intestinos de cerdo o tripas con sangre de cerdo y trozos de hueso, no gracias, lo saltaré por ahora.

Ha sido un día hermoso, satisfecho, sumérgete en mi cama.

Geschreven door Cindys.reizen