Vanmorgen zou het lichtbewolkt en minder warm zijn, dus eigenlijk wel weer om een stukje op de fiets te gaan rijden.
We hadden al gehoord dat de weg langs de kust afgesloten zou zijn wegens een grond verzakking. Maar zo eigenwijs als wij zijn....dat zullen we nog wel zien.
Na een gigantische cement fabriek kwamen we op een prachtig strand, waar van alles te doen was... voornamelijk schoolreis kinderen, denken we.
Maar dit strand moeten we onthouden, nog geen 3km van ons vandaan.
Maar goed de weg verder was dus echt gesloten en om op het volgende strand te komen (normaal 2 km verder) moesten we 16km om rijden.
Maar het leek ons de moeite wel waard.
Terug langs de camping en afbuigen land inwaarts... poehee dikke klim.
En die klim duurde maar liefst 9km.
Maar ok, we hebben e-bikes, moet te doen zijn.
Wat een fantastische rit, met zo'n mooi uitzicht, echt weer genieten met z'n beiden. Een kasteel gezien die later nog gebruikt is door een iets moderner leger gezien het zware kanongeschut.
Na een strakke afdaling kwamen we op een stukje waar de auto's niet mochten komen, maar wij dus wel.
Het bleek dus nog een best eind naar het strand. Achter het stand nog een overblijfsel van een Romeinse zoutwinning.
Maar wat een mooi baaitje weer.
Lekker een frisje gepakt en weer verder. Maar wat werd het donker, dikke wolken met regen. Eerst even schuilen. Gelukkig alleen beetje miezer.
We hadden gelezen van een grot bij het water met een altaar erin, deze wilden we graag zien. Op de heen weg hadden we hem gemist, maar op de terugweg een heel kleinbordje.
Het was een kleine ingang met een vreselijke lange trap met hoge treden.
We hebben nog getracht de fietsen mee te nemen, maar al gauw hebben we ze op slot gezet en zijn verder afgedaald. Wat een lange en smalle trap...
Uiteindelijk kwamen we aan het water, best nog wel hoog. En ging er weer een trap naar beneden de rotsen in.
En daar was het... in het donker met het zonlicht het altaar (of hoe het ook heten mag).
Wat bijzonder... het schijnt dat je met vloed natte voeten krijgt.
Daarna bij het plaatselijke restaurantje franco(kip) gegeten. Niet bij de rode stoeltjes, maar bij gele...
Was erg lekker en hard nodig.
We moesten weer terug over die berg en we hadden meer dan de helft van de batterij al op... in de spaarstand dus. Uiteindelijk een goed training gehad, want we hadden bij aankomst nog redelijk wat prik over in de batterij. Dikke 45km en dikke 1000hm.
Terug bij de camper nog even lekker in de zon (en af en toe in de schaduw) gezeten.

Geschreven door Cindy-en-paul.is.weg