Na een roerige nacht in Belfast (we zitten in het centrum en het was zaterdagavond) worden wij langzaam wakker en gaan heerlijk ontbijten in het hotel.
We hebben deze middag alleen een taxirit door Belfast gepland dus alles op het gemakkie.
Om half 12 wordt er op onze deur geklopt. 1 van de schoonmaaksters vraagt ons of we vergeten zijn uit te checken, ehhh neehhee we blijven nog een nacht. Are you sure ? yes we are. Even later gaat de telefoon op de kamer en wordt dezelfde vraag gesteld. Rechelle gaat naar de receptie om onze papieren te laten zijn waar toch echt 2 overnachtingen op staan.
Om 1 uur hebben we deze Black cab ride besproken en we gaan om kwart voor 1 maar eens naar beneden, de chauffeur is er al.
We lopen naar buiten en zien een knalrode taxi staan. Waarschijnlijk de enige rode, black taxi.
We stappen in en hij komt bij ons zitten en vraagt ons wat voor tour we willen hebben ( uhhh, weet ik veel, eentje door belfast).
Iets over de historie suggereert hij en dat vinden wij een goed plan, hij óók blijkt al snel.
Hij verteld ons over de laatste 125 jaar en welke strijd er geleverd is. Op bijna iedere hoek van de straten is wel een afbeelding te zien van mensen die hierin een belangrijke rol hebben gespeeld zodat men dit nooit meer zal vergeten ( zie de foto's). Het is moeilijk om de haat en het wantrouwen tussen de Noord Ieren en Engeland maar vooral tussen de katholieken en de protestanten weg te nemen. Het grootste deel van de bevolking is op deze manier opgegroeid en weet niet beter.
Vooral indrukwekkend en absurd ( om te zien) is de Peacewall. Dit is een kilometers lange muur die met gaas nog eens extra hoog gemaakt is zodat er geen brandbommen overheen gegooid konden worden. Gelijk hierachter bevinden zich de tuinen van het katholieke deel van Belfast die ook nog eens geheel in een kooi staan ter bescherming. Het afbreken van deze muur kan nog wel eens jaren duren aangezien hij er ooit op verzoek van de mensen zelf geplaatst is.
Het is een langzaam proces maar er wordt hard aan gewerkt.
Dit alles wordt met veel vuur en passie door onze chauffeur verteld en hij zegt er regelmatig bij dat veel andere taxichauffeurs een hoop weglaten maar hij niet.
Helaas is dit voor Laura niet zo heel interessant en ze speelt een spelletje op de telefoon onderweg.
Al met al toch wel een zeer indrukwekkende rit.
Hierna zijn Laura en ik terug gegaan naar de kamer en Rechelle is nog even wat winkelstraten in geweest en heeft bij de Lidl gewoon avondeten meegenomen zodat we op de kamer lekker konden eten,
Hierna zoals elke avond potje kaarten, beetje lezen en lekker slapen.

Geschreven door Wobile