Vandaag is het dan zover. Na een onvergetelijke huttentocht vorig jaar met Daan in het Stubaital gaan we dit keer voor het Rosengarten bergmassief in de Dolomieten. Vorig jaar was de tocht 7 dagen en na die ervaring doen we er dit jaar 4.
Het weer is altijd van groot belang maar het ziet er naar uit dat we alleen donderdag regen gaan krijgen.
We ontbijten eerst gezellig met z'n vieren bij onze accommodatie voordat we vertrekken. De zon is al weer flink bezig om de boel op te warmen en de lucht is prachtig blauw.

Om 9.45 vertrekken we met een volgepakte rugzak richting de eerste hut. Het is inmiddels al flink warm en de weg omhoog in de volle zon is een uitdaging. Via bospaadjes vervolgen we onze weg en lopen gestaag door naar boven. De paden zijn steil en soms in de volle zon waardoor we onze waterzakken al snel leeg hebben. We zweten enorm en stoppen dan regelmatig om even op adem te komen. Onderweg spreken we een echtpaar die duidelijk niet voorbereid is en besluiten na een kleine uitleg over de nog te lopen route om weer terug te gaan naar beneden om de lift te nemen.
Het blijft maar omhoog gaan en de hoogtemeters nemen in rap tempo toe. Maar dan na 600 hoogtemeters bereiken we de eerste tussenstop bij de top van de lift. We ploffen op een terras voor wat suikers en horen dat Peet en Roos al heerlijk bij een zwembad aan het chillen zijn.
We besluiten, omdat we vroeg zijn, nog even rond te kijken en komen iets verderop bij een leuk restaurantje waar we gaan lunchen. Voor Daan een lekker pasta met ricotta en zelf een spiegelei met gebakken aardappeltjes en spek.
Dan beginnen we aan het laatste stuk van onze trip. Het is vrij vlak en daardoor erg druk met wandelaars. Na 45 minuten bereiken we onze eindbestemming voor vandaag, rifugio Gardeccia. We checken in en krijgen kamer 12 met een uiteraard mooi uitzicht. We chillen lekker op het terras en Daan maakt nog even geweldige drone shots. De meeste dagwandelaars verdwijnen langzaam weer naar de lift en degene die blijven overnachten blijven over.
Zonder al die dagjes mensen is het ineens heerlijk rustig met alleen de gasten die ook overnachten. Om 19.00uur wordt het eten geserveerd en omdat het blijkbaar een 3-sterren 'hotel' is krijgen we prima eten.
Nog even na het eten een luchtje scheppen en wanneer er wat spetters vallen en het gaat donderen gaan we heerlijk ons bedje in.

Tot morgen!

Geschreven door Wilko-en-daan.op.reis