De tijd gaat zo hard dat ik het maar moeilijk kan geloven dat het werk er al bijna opzit. De laatste 4 weken zijn aangebroken. Daarna hoop ik op een tour naar de Outback (Ayers Rock) met Vince en Paula die ik bij Sjors in Sydney het leren kennen.

Voor de laatste 4 weken verhuis ik doordeweeks naar Tom en Janine Ammeraal. Tom is een vroegere buurjongen van m'n moeder en de broer van Agnes. Ze wonen 6km van mijn werk vandaan en dat is dus makkelijk aan te fietsen.
Vanaf moment 1 voel ik me al helemaal thuis en heb ik mijn eigen bad en slaapkamer. In de weekenden ga ik wel terug naar het hostel. Vrijdag's neem ik mijn spullen voor het weekend mee naar het werk en na het werk naar de stad. Zondagavond de trein terug naar Tom en Janine om maandag weer fit aan het werk te gaan.

Het eerste weekend was het gelijk feest. In Nederland is het koningsdag en ook in Melbourne wordt dat gevierd. Vrijdag 24 april was er dicht bij de stad een oranjefeest waar met met 10 Nederlanders en nog 4 Denen verkleed als Nederlanders (helemaal oranje) heengaan. Of het er nu leuk was of niet. De bitterbalen waren al reden genoeg om te gaan. het werd een superavond met alleen maar Nederlandse muziek, iedereen in het oranje, oranje zaal, tulpen, drop en niet te vergeten de bitterballen. Top! Na het feest was er nog ergens een afterparty en de volgende dag was ik gelukkig vrij.

Na weer een keer bij iemand anders naar de kapper te zijn geweest was er zondag de 26e een Hollandse markt midden in Melbourne. De bitterballen hadden we gehad dus gingen we hier de frikandel speciaal scoren, met echte curry. Daarna nog wat drinken in de Bavaria tent en daarna snel naar de kroeg want het werd koud in Melbourne.

Het weekend erna ging de vrijdag weer als vanouds, via het Asian Beer Cafe naar United Backpackers en dan naar Ubar. Zaterdag na het werk even gegolfd en zondag liep heel de stad uit voor 'het gevecht van de eeuw'. Ik ging het met een paar in het casino kijken. Dat idee hadden er meer en het casino was afgeladen vol. De sportbar was overvol en dus zaten de deuren dicht. De andere schermen waar het te zien was, was het dringen. Gelukkig hebben we er nog iets van kunnen zien.

8 mei meldde alweer een klasgenoot zich in Australie. Nico was vanuit Sydney met de nachtbus naar Melbourne gekomen. Allebei hadden we nog nooit een wedstrijd van Australian Football gezien. Mijn collega Steve had het al heel de week over een spannende wedstrijd in het stadion MCG (kan 102.000 man in) en wilde ons graag meenemen om daarna met ons mee wat barren af te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Na het werk hebben we Nico opgepikt in het hostel en daar een pizzatje gegeten, met zijn 3e naar de wedstrijd en daarna een paar barren afgegaan waar Brim en zijn medestudenten ons ook joinde. De rest van het weekend hebben Nico en ik de stad afgestruind om hem de mooiste plekjes te laten zien.

De laatste week werken was aangebroken. Ongeveer heel de week heb ik 2 dingen herhaald tegen mijn collegas. Ze hadden me nog beloofd mee te nemen naar de paardenrennen en vissen op haaien. Paardenrace wilde ik graag zien omdat dat echt een ding is in Australie en ze al tig mooie verhalen over 1 racebaan vlakbij het werk verteld hadden.

Vrijdags mijn 1 na laatste werkdagbracht ik een krat bier, een doos cider en wat chips mee naar het werk als een soort afscheidsborrel. Werd erg gewaardeerd en de stemming zat er goed in. Toen alles op was was het eindelijk zover en haakten er maar 3 af en gingen we in totaal met zijn 4en naar Trio's de racebaan met bijbehorende Pub. Er waren 10 races maar het meeste was ik onder de indruk van de mooie bar/restaurant/wedkantoor dat erbij zat. Leuk om te zien maar 1 rondje rennen van die paarden is wel heel snel voorbij. Na wat dollars te hebben verloren beland ik weer bij een collega om op de bank te slapen en de volgende dag een snelle lift naar het werk te krijgen.

Zaterdags was om 13.00 de laatste werkdag om en gingen we de boot installeren. Een vriend van Gary gaf nog 3 octopussen af en dus kon er daarmee op haaien gevist worden. Na de KFC en een uur rijden ging de boot het water in voor een avontuurlijke en koude nacht.
Eerst 3 kwartier uitvaren en dan de hengels in orde maken en de drank openen. Na 1,5 uur was het zover en sloeg de 1e hengel aan. Ik mocht hem binnenhalen. Na ongeveer 30X lijn meegeven en weer aan de molen draaien was hij eindelijk zo dichtbij dat Gary hem bij de staart kon pakken en op het dek kon gooien. 3 minuten later was hij wat rustiger en kon de haak uit zijn mond gehaald worden en nog 3 minuten later had ik hem eindelijk goed vast voor de foto. Wat was dit een kick en wat voor die gasten zo normaal was was voor mij een super ervaring.
In de volgende 6uur bissen werd er alleen nog 1 kleine vis gevangen. Voor de jongens was het een gezellige avond maar qua vissen opzich was het een mindere avond, maar voor mij was het te gek. Dit was nogeens wat anders dan een voorntje.
Op de kant werd de haai schoongemaakt en we konden tevreden mee naar huis.
Zondags had ik een luie dag met 's avonds een drankje in de hostelbar met gasten die ik even niet meer zou zien. Maandag nog wat dingen regelen in Melbourne en 's avonds op de nachtbus naar Adelaide voor een nieuw avontuur met Vince en Paula:
De Outback!

Geschreven door Vinnyvanginneken