Na de eerste nacht in een hostel te hebben "geslapen", begon de dag vandaag enigszins herkenbaar moeilijk. Oftewel.. in wou mn mandje niet uit! Dat wil zeggen; tot ik me bedacht wat er voor vandaag op de planning stond.. toen ineens liet ik mezelf zonder problemen heel soepel via de leuning van t trapje van mn stapelbed naar beneden glijden 😉. (En dat om 6.45 😳) Eerst maar een goeie bak koffie en toen werd ik opgepikt door my new mate Jason (de buschauffeur) om met n multiculturele bus (mensen uit o.a. chili, Korea, India, Engeland, Amerika, Maleisië en Israël) op weg te gaan naar the blue mountains. Een busrit van ongeveer twee uur via Sydney olympic park (the business district) en een stop bij nepean river (verbazingwekkend hoe lang je kan rijden zonder Sydney te verlaten!) naar lincoln's rock waar we een prachtig uitzicht hadden over het westerlijke gedeelte van het blue mountain gebied. Vanaf daar door naar n plek waar we het gebied vanaf de andere kant konden bekijken en via een trap van 250! treden naar beneden (en later dus ook weer omhoog) uitzicht hadden over de waterval. Na een lunch in leura (een dorpje dat leeft van de toeristen die er komen lunchen op weg naar de blue mountains), door naar het nationale park voor de scenic world bush walk. Deze tocht begon met n skyway ride (n soort van mega skilift, maar dan zonder de sneeuw, waardoor ik mn (mini) adrenalinekick weer heb gehad (de vloer was gedeeltelijk van glas en natuurlijk was dat t gedeelte waar ik stond)), welke ons bracht naar de top van het gebied waar we een prachtig uitzicht hadden over het totale gebied (wat ongeveer even groot is als 1/3 van Nederland) en the three sisters (kijk naar de foto's en je zal waarschijnlijk begrijpen wie de zusjes zijn 😉). Daarna overgestapt op de cableway (bijna eenzelfde soort rit maar dan zonder glazen vloer en die in plaats van recht naar de overkant zoals de vorige, stijl naar beneden ging) om vervolgens 45 minuten door het regenwoud te lopen. Nou ben ik natuurlijk al niet heel groot, maar echt wat voel je je klein als je in zo'n groot, dichtbegroeid gebied staat met bomen die minstens 100 keer zo hoog zijn als jij! Daarna via n megastijle treinrit van 1-2 minuten terug naar boven (klein onverwachts effect.. ik zat in de trein die leek op n achtbaan en deze bleek achteruit omhoog te gaan de berg op ipv vooruit zoals ik verwacht had (wat achteraf gezien niet heel slim van me was)). Nadat (bijna iedereen) terug was bij de bus zijn we naar de haven gereden voor een cruise bij zonsondergang terug naar Sydney. Ondanks dat ik eenzelfde soort tocht een paar dagen geleden ook had gehad, heb ik mijn ogen weer uitgekeken en werd ik er stil van (en da gebeurt niet heel snel over t algemeen)! Wauw wat een mooi gezicht is die zonsondergang en de kleuren die daardoor ontstaan in de lucht! 😍. Omdat t zo gezellig was ben ik met 3 anderen die ik tijdens de trip heb leren kennen (crazy english people) nog "even" de pub ingedoken. (Vandaar mijn late blog) (sorry voor alle fans die ongeduldig zaten te wachten 😜😂) T goeie nieuws is dat ik weer terug ben in mn hostel, het slechte nieuws is dat ik (zodra ik dit verhaal gepost heb) mn kamer in moet sluipen om niemand wakker te maken (nogmaals.. ik voel me echt way back in time 🙈) Maar goed.. kortom het was weer een heerlijke dag, waarop ik weer mijn ogen heb uitgekeken, nog meer van Sydney ben gaan houden, leuke mensen heb ontmoet en die me met een voldaan gevoel (veel te laat) mn bed op doet zoeken!

Geschreven door SanneDownUnder