15 juli: vandaag wandelen we ruim 24 km. Ik heb niks geboekt, we kijken wel waar we terecht komen. We twijfelen of we de wandeling in twee hakken of in één keer lopen. Halverwege is een pelgrims hostel bij een priester, dat houden we in gedachten. Het lopen gaat goed. Het is koel, er is geen zon en het regent een beetje. Omdat het volgens onze app meer regen verwacht wordt, besluiten we min of meer te stoppen na 12 km en bij het hostel in Ponte a Rigo te blijven. Een plaatsje van niks, maar helemaal gericht op pelgrims. We bestellen koffie en een broodje bij de enige bar in het dorpje. Op het moment dat er een kever uit Lars zijn broodje komt gekropen, is het voor hem duidelijk: wij lopen verder, regen of niet. Ik reserveer een kamer in Acquapendente, boven een pizzeria. We lopen snel verder, nog zo'n 12 km te gaan. Helaas moeten we een lang stuk langs een 80 km weg. Verschrikkelijk! Gelukkig houden veel auto's in en wordt er vaak getoeterd en gezwaaid, maar fijn is anders. Voordat we Acquapendente bereiken wacht ons nog een klim. We komen eerst langs een pelgrims bar, waar we wijn uit een jampot drinken. Helaas gaat het klimmen daardoor niet beter.

16 juli: Ik had in Acquapendente al een accommodatie geboekt toen we nog thuis waren. Dit betekent dus dat we een rustdag hebben. Na wat rondlopen in dit stadje en koffie op het terras, lopen we naar onze volgende overnachtingsplaats, zo'n 20 minuten buiten Acquapendente. Hoewel we volgens de bevestiging allang kunnen inchecken, is er niemand bij de receptie. Een vaste gast belt de eigenaar, die hem vertelt ons in kamer 4 te laten. Een mooie kamer met prachtig uitzicht. Ik doe een handwas en hang deze buiten, we liggen wat bij het zwembad, vissen er een dooie kikker uit en leggen een kaartje. Ruim drie uur later is de eigenaar er nog niet. Tegen de avond besluiten maar in het stadje te gaan eten. Bij terugkomst is hij er eindelijk en vraagt of we willen eten. We bedanken vriendelijk.

17 juli: Na een lekker ontbijt gaan we rond negen uur op pad voor een wandeling van zo'n 15 km. Je kunt nu goed zien dat we Toscane uit zijn. De cipressen, wijngaarden en bergen maken plaats voor een fantastisch boeren landschap. Loofbomen, slingerde landweggetjes, hier en daar een aftands houten hekje, een huisje en af en toe een boerderij. Ik hou hier van en ben helemaal in mijn element. Als we achterom kijken, zien we de bergen waar we eerder liepen. Lars en ik voelen ons wel een beetje trots. Net na de middag lopen we San Lorenzo Nuovo in. We volgen de weg omhoog.....en zien het meer van Bolsena. Zó mooi! We hebben een rustige middag in en om het guesthouse voor pelgrims.

18 juli: Rond acht uur vertrekken we. Omdat er geen ontbijt bij de accommodatie is, lopen we naar een barretje voor koffie en een zoet ontbijt. Ik kan al dat zoets niet meer zien! We wandelen zo'n 16 km door bossen, olijfgaarden en langs boerderijen. Af en toe zien we het meer liggen. We worden aangesproken door Nederlanders die onze vlaggetjes zien. In Bolsena gaan we direct aan het meer zitten en bestellen Prosecco: hoewel het een paar kilometer scheelt, vieren we dat we op de helft zijn. We checken in bij het hotel en hebben een luie middag: een beetje zwemmen in het meer, wat wandelen en op het terras zitten. Terug in het hotel valt Lars in een diepe slaap; hij heeft nog niet één nacht fatsoenlijk geslapen. Na een uur maak ik hem wakker, want ik heb enorme honger. Sinds dat zoete ontbijtje hadden we niet meer echt gegeten. We besluiten in het hotel te eten. Daarna ploffen we weer op bed, Lars is erg moe. Ik kijk wat Netflix en ga ook slapen.

19 juli: EINDELIJK eieren bij het ontbijt! Ik verorber er meteen twee, blij dat ik niet voor zoet hoef te kiezen. Daarna gaan we het stadje in, bekijken het historisch centrum en bezoeken het kasteel. De rest van de middag is lui. Lars belt een modellen bureau in Rome, die hij al een paar dagen geleden mailde en ik schrijf dit reisverslag op een terras aan het meer. We hebben nu twee rustdagen kort achter elkaar gehad. De komende dagen zullen we iedere dag zo'n 20 km lopen. Nog even genieten (Met de voeten omhoog).

Geschreven door Sandra-en-lars.geniet