Een dagje Zuid Polen en Slowakije, vlottentocht dat staat voor vandaag op het programma. Om 9.00 uur is het vertrek na het ontbijt dus. We gaan op pad nadat Thomas heeft medegedeeld dat er twee personen helaas niet meegaan omdat de man van een echtpaar helaas eerder die ochtend met een taxi naar het ziekenhuis zijn gegaan. Tijdens de heenreis in de loop van de ochtend kregen we positief bericht dat het echtpaar weer naar het hotel op weg waren. Toch wel even een vervelend bericht voor de groep, maar blij voor hun dat er verder niets ernstigs was. We hadden een reis van twee en een halfuur voor de boeg. het weer was wederom lekker met zo een 24 - 26 graden. Onze reis ging grotendeels binnen door met vele bochtige en hobbelige wegen. Tijdens de reis had ik mooi even de gelegenheid om mijn reisverhalen bij te werken. Al vlogen mijn vingers ongewild van links naar rechts en van boven naar beneden over het toetsenbord. Was dit te wijten aan het rijgedrag van onze Thomas of waren de wegen toch van ietwat mindere kwaliteit. Enfin zo goed en zo kwaad kwam er toch wat op schrift. Zo reden we in Polen en op een ander moment reden we Slowakije in om vervolgens weer in Polen te zijn. Onze vlottentocht zal zelfs op de grens van Polen en Slowakije plaats vinden. Vandaag doen we dus in totaal 2 landen aan.
Rond de klok van 12.00 uur komen we aan in Cerveny Klastor daar aan waar de vlotten voor ons gereed liggen. Totaal twee vlotten, een voor 14 personen en een voor 13 personen. Na ons plekje op het vlot ingenomen te hebben, staken we van wal voor een anderhalf uur durende tocht. Op de rivier de Sromowce Wyzne, het ene moment in Polen varend en het andere moment in Slowakije. Onze ‘bootsman’ vertelde onderweg over de koetjes en de bijtjes voorzover we dit in zijn gebrekkig Engels konden volgen. Onderweg mochten Hans en Kitty ook nog even hun kunsten vertonen en dit ging niet onverdienstelijk. Halverwege onze vlottentocht gebeurde datgene waar niemand rekening mee had gehouden. Een fikse regenbui zoals wij die in maanden niet hadden gehad overviel ons. We konden niet links, niet rechts, slechts gewoon verder dobberen dat was wat ons enige doel. De regen hield toch wel zo een 5 minuten aan, met grote druppels. Een behoorlijke verkoeling, weldra brak de zon weer door en droogte we weer op.
Aan het einde van de tocht moesten we in Dunajec de vlotten weer uit en konden we een leuke foto van de groepsfoto kopen voor enkele euro’s. We zaten tenslotte in Slowakije! Nu konden we kiezen om te voet of in een paardenkoets zo een 1,5 kilometer terug te keren bij de bus. Terug bij de bus, in Pieninski Park Narodowy, gingen we zo een 20 minuten rijden om gebruik te maken van de lunch bij ‘Daniella’ in het plaatsje Vefky Lipnik in nog steeds Slowakije. Na ook nog als toetje een lekker ijsje van Thomas te hebben gehad zijn we de bus weer ingegaan voor onze terugreis van ongeveer twee en een halfuur. Met een kleine plasstop keerden we om 19.00 uur bij het hotel terug. Snel even opfrissen om om 19.45 uur het dinerbuffet te nuttigen. Na het eten even ons inmiddels traditionele loopje naar het dorp voor een koffie +. Voordat we bij het hotel vertrokken naar de koffie kwam er nog een groep geiten de berg omlaag, toch wel speciaal waar je niet zo op rekend, maar wel leuk. Bij terugkomst bij het hotel met zijn allen nog even naar de disco, die vanavond open is. Een cocktailtje voor de liefhebbers en daarna te bed. Weer een gezellige en vermoeiende dag voorbij. Langzaam aan begint het aftellen tot aan de terugreis. Even nog maar niet aan denken! Morgen een ‘vrije’ dag.

Geschreven door Rob-petra.reisverhaal