Zonder enige tegen gesputter heeft Priscilla ons naar de kust gebracht. Onderweg weer eens van een grote supermarkt gebruik gemaakt. Behalve een volle diesel tank, gas tank, watertank, nu ook nog de levensmiddelen voorraad flink aangevuld, kortom extra zwaar beladen naar de kust, naar las Negras in Cabo de Gata, een hippies-kunstenaars dorp aan het begin van de Andalusische kust.
Aan de rand van het dorp zijn 3 verschillende parkeerterreinen, waar vrij gekampeerd mag worden. Priscilla lijkt een jonkie tussen al die oude campers en omgebouwde koel- en vrachtwagens. De dreadlocks, piercings en diverse kleuren haar vieren hoogtij hier, bier, wiet en vooral zwarte kleding en muziek, waar zelfs wij moeite mee hebben! Heel experimenteel.
Even geen faciliteiten, na 2 maanden staan we weer in het ‘wild’ m.a.w. ‘vrij' (en gratis) kamperen.
Het witte dorp ziet er gezellig uit, maar lijkt wat uitgestorven. Nadat we ons hadden geïnstalleerd op onze nieuwe verblijfsplaats zijn we de omgeving gaan verkennen, een korte wandeling met een prachtig uitzicht over het dorp en de ruige rotsige kustlijn.
Iets ten noorden van las Negras ligt San Pedro, een nog echt hippie dorp in een baai en alleen te voet te bereiken. Hier wonen nog 30 vaste inwoners, in met name grotwoningen.
Wij hebben de fiets gepakt en zijn op het pad doorgereden totdat het niet meer fietsbaar was en de weg verder te voet vervolgd. Je komt in een oase van rust, behalve de woningen die verspreid liggen kom je af en toe een tentje tegen van enkele dorpsbezoekers.
De temperatuur was zo aangenaam dat we heerlijk in korte broek en bh. van dit bijzondere plekje hebben kunnen genieten.
's Middags zijn we een stukje zuidelijker gefietst. Ook hier een fantastisch mooie kustlijn.
Dit smaakte naar meer voor de donderdag. Maar eenmaal op de fiets, begon de wind langzamerhand wat aan te wakkeren en volgens de berichten zou deze alleen maar toenemen. Dus geen lange ronde, maar gauw terug naar de camper.
Het plan was om de volgende dag te vertrekken...
Ondanks dat we niet ver hoefden te rijden, hebben we dit vanwege het toch wel erg stormachtig weer uitgesteld.
Campers werden verplaatst van hogere parkeerplekken naar lagere, op zoek naar een beschutte plek. Wij stonden dwars achter een grote bus, op zich een ok plek, maar met nog vrij veel zijwind. Ach, Priscilla is een stoer wijf, die houdt zich wel staande. En dat dachten anderen ook die hun campertje weer in de luwte van Priscilla stalden.
Gemiddelde snelheden van 60km/uur en regelmatig rukwinden tussen de 80-90 km/uur.
‘s Nachts leek het of we op een boot sliepen of in het vliegtuig met akelig weer en aanhoudende turbulentie zaten. De wind is pas 48 uur later gaan liggen. En dus was het vertrek ook met 48 uur uitgesteld, ondanks de behoefte aan een douche en een normaal toilet.... (we besparen jullie de details...)
Binnen blijven, plannen, studeren, schrijven, lezen én Simone heeft zelfs haar kit talent weer kunnen gebruiken in keuken en badkamer👏👏
Onze kerst en oud en nieuw bestemming uitgezocht en voor sommige is dit misschien een opluchting: Marokko laten we voor nu nog even links liggen.

Lieve mensen, hele fijne feestdagen!
💝

Geschreven door Priscilla.on.Europe.tour