De contradictie tussen alle vrijheid en ophokplicht (ik citeer uit een treffend appje van een van mijn lezers) maakt me helaas wat inspiratieloos qua schrijfsels, maar nu dan tòch weer een berichtje van de gestrande pelgrim.

Het liefst had ik in de afgelopen vier weken iets geschreven over het passeren van de Franse grens bij Rocroi, of over de stempel van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal van Reims, ditmaal in mijn credencial in plaats van op een losse plakmemo die ik vorige zomer kreeg toen ik daar met Jan ben wezen kijken. Of (hoop ik 😉) over de onverwachte ontmoeting met Henk in de buurt van Troyes, omdat hij daar, dat eerste weekend van april, op de camping in Dienville bezig was om hun caravan weer klaar te maken voor het zomerseizoen en de gelegenheid aangreep om mij daar onderweg te verrassen. Of over de Paasmis die ik in de indrukwekkende Basiliek van de Heilige Magdalena in Vézelay had bijgewoond voordat ik mijn weg eergisteren vervolgde naar Santiago.

Helaas.

Ik kan wel schrijven dat ik blij verrast was dat Jan de verfkwast al had opgepakt toen ik amper op pad was: het laatste hoekje van de gang is ein-de-lijk geverfd, een werkje dat al een jaar wachtte (op mij). En ik wil een bedankje schrijven aan de mensen die me na mijn thuiskomst een hart onder de riem staken met een kaartje, bloemetje, telefoontje, berichtje, heel lief!! Of ik schrijf over de eerste Paasdag, waarop we genoten hebben van een lekkere brunch, in de tuin, samen met de kinderen en vreselijk veel lol hebben gehad met allerlei spelletjes, alles uiteraard op gepaste afstand. Of over mijn zere voet, die maar niet echt over wil gaan. Geen breuk gelukkig en inmiddels heb ik mij een paar steunzooltjes laten aanmeten - ja, ja, ik kon gelukkig bij een podoloog terecht! Hopelijk gaan die dingen me van de klachten af helpen en zal ik er profijt van hebben als ik later weer aan de wandel ga, al is dat voorlopig nog niet. Ik kan ook schrijven dat ik moest huilen toen ik, daags na mijn thuiskomst en nog diep teleurgesteld, aan het sudoku-en was en mijn oog plots viel op het woord Santiago bij de oplossing van een andere puzzel. Kop op, Paula! Of dat ik het zo gaaf vind dat onze pannenkoekplant een ware groeistuip heeft sinds ik hem drie weken geleden in een grotere pot heb gezet! Of dat mijn playlist op Spotify al aardig aangevuld is en dat jullie suggesties nog altijd van harte welkom zijn!
En dat we ons steentje bijdragen tijdens de corona-crisis door ons te houden aan de richtlijnen van het RIVM èn door mee te doen met acties als #berenjacht, #benefrietjes en #supportyourlocals. Of, het allerbelangrijkste, dat ik zo ongelooflijk blij ben dat noch mijn gezin, noch vrienden of familie tot op heden getroffen zijn door het afschuwelijke corona-virus.

Ik wens jullie gezondheid en alle goeds! Tot gauw, fysiek of anderszins! #staysafe #stayhome

Geschreven door Paula.op.pad