Gisteren hadden we volgens de kinderen een chilldag. Een beetje zwemmen bij het zwembad, wat eten, boekje lezen je kent dat wel.
‘s middags naar het strand, eten en zonsondergang kijken.

🏝 Als je Bali zegt dan denk je aan hagelwitte stranden en kraakhelder zeewater. Dat is in Lovina echter niet zo. Het heeft een strand van vulkaanzand, afkomstig van de Gunung Agung. Het zand is daardoor niet wit maar grijs/zwart.

En kijkt het niet zwart van het zand, dan is het van de vele verkopers die op het strand aanwezig zijn. Fruit, sarongs, kettinkjes en zelfs massages je kunt het zo gek niet bedenken of het wordt verkocht.
We krijgen geen moment rust om even de ogen te sluiten of er staat weer iemand naast je strandlaken.
Het is bijna onmogelijk om niet met deze mensen in gesprek te raken. Het ene verhaal is nog zieliger dan het andere...

Vrijdag 10 augustus.
Vanochtend staan we op tijd op. We worden naar het strand gebracht alwaar in een motorboot stappen op zoek naar dolfijnen.
🐬 In de verte zien we al wat boten in de zee dobberen, daar zullen ze wel zijn: volle kracht vooruit !!!
Lovina is bekend om de vele dolfijnen die hier elke ochtend hun ontbijtje komen halen. De zee zit vol met tonijn. Nadat ze hun buik vol hebben gegeten en de temperatuur langzaam oploopt gaan ze terug richting zee.

We hoeven niet lang te zoeken want de familie dolfijn duikt vlak naast onze boot op.
Wat een prachtig gezicht. Het zijn er wel honderden. De kinderen springen in het water om zich vervolgens te settelen op een van de zijstangen van de boot. Super vet !!!
Na een uurtje dobberen worden we tot slot getrakteerd op een enorme enthousiaste, backflip sprong van twee dolfijnen die springen uit de zee. De dolfijnen van het dolfinarium zullen hier U tegen zeggen....
Helaas te laat met filmen en fotograferen. Bud it’s in your mind zegt onze kapitein, en gelijk heeft hij...

🦀 We blijven nog even op het strand. De kids vermaken zich met visjes en krabjes vangen.
Ik probeer nog even weg te dutten.
“HELLO” hoor ik weer naast mijn strandlaken. Sorry maar deze keer kijk ik niet meer op!

🎼 “Jimi Hendrix” zoals de plaatselijke muziekleraar hier genoemd wordt heeft ons weten te enthousiasmeren. We gaan kijken naar een muziek/dans optreden verzorgd door zijn leerlingen. Deze school kan blijven bestaan dankzij donaties van toeristen zoals wij.
Wat was het verrassend leuk...

Geschreven door Napjes.reizen