Vandaag wederom een stralende warme dag die om 08.30 uur begon. Dit keer in oostelijke richting naar het stadje Klungkung voor een bezoekje aan het 18de eeuwse gerechtsgebouw. De gebouwen hadden imposante plafondschilderingen over hemel, hel en horoscopen. Sri liet ons veel opmerkelijke details zien. In het ontvangstgebouw, in een vijver met lotusbloemen, waren 2 dames op bamboepapier balinese tekeningen aan het maken en inkleuren.
Na het bezoek zijn we het stadje in gegaan voor de traditionele markt. Op het plein stonden 2 afvallige paardenkoetsjes te wachten op klandizie. De ingang van de markt was een zee van brommers, maar op de markt had de tijd stilgestaan. Allerlei groenten en fruit, offerandes die gemaakt werden, gedroogde vis en gekruide, gekookte eieren in de schil.
Nog even koffie gedronken in een klein tentje en wat lokale zoetigheid geprobeerd. En oom agent die ook koffie dronk nog even op de foto vastgelegd; de enorme ringen die hij aan zijn vingers droeg waren imposanter dan zijn uniform.
Daarna door naar Besakih, waar de moedertempel van Bali staat die op de helling van de Agung vulkaan ligt. Op de kronkelige smalle weg omhoog kwamen we allemaal volgepakte brommertjes tegen. De een had soms 5 personen erop, de ander talloze grote zakken rijst en zelfs een brommer die zo afgeladen was alsof die de lokale Blokker net had opgekocht.
Bij de tempel aangekomen viel onze mond open voor wat de bedrijvigheid en drukte rond de tempel betrof. Het bleek de vierde maanmaand volgens de Balinese kalender te zijn. En dan komen mensen, prachtig uitgedost en offers op hun hoofd meedragend, vanuit heel Bali om offers te brengen want dit is hun allerbelangrijkste feest. Wij waren ook verplicht om daar een sarong te dragen. Onderaan de tempel arriveren duizenden mensen per brommer of touringcar, zich een weg banend tussen allerlei eetstalletjes (waar zelfs gebakken varkenskoppen lagen) en kraampjes waar men offerandes kon kopen. Een lange trap leidde een oneindige stroom mensen naar boven en verspreidde die weer over verschillende terrassen met 30 tempelcoplexen. Na de zegening van de priester bij de hoofdtempel en de familietempel gaat het weer de weg terug met al het meegebrachte eten, opgestapeld boven op hun hoofd. Op de parkeerplaatsen zie je dan soms mensen picknicken met al hun familie achterin hun pick-up.
Na over dit complex te zijn rondgelopen was het tijd voor ons om een hapje te eten. Sri had ergens op de vulkaanhelling een prachtig panorama restaurant geregeld met diep beneden uitzicht op allerlei rijstvelden. Naast de deur van het restaurant zagen we ook nog een vliegende hond hangen. Een soort vleermuis maar dan 30x groter.
Hierna op naar de zoutvelden via een spannende smalle weg de vulkaan naar beneden. Een soort eenbaansweg die door een witte streep was omgevormd tot een tweebaansweg, met een flinke afgrond aan de zijkant. Maar onze prima chauffeur Budi leidde ons er feilloos doorheen.
De zoutpannen in Kusamba dorp bracht ons weer in de volgende verbazing; primitiever dan primitief. Een oud vrouwtje haalt met een juk met 2 schalen elke ochtend en namiddag talloze keren water uit de zee. Die giet ze uit over het zwarte zand van haar bamboe hut. Als het droog is door de zon schraapt ze het laagje zand met zout eraf. Dit wordt weer gezeefd in een houten stellage en vervolgens wordt het water met de zout in bamboe goten buiten gedroogd. Hier dikt het zout zich dan in tot puur zeezout.
Als laatste deze dag een bezoek aan de Goalawah oftewel de vleermuizengrot tempel. Ook hier was weer een ceremonie en we moesten een sarong om. De tempel was voor een grot gebouwd waarin zich duizenden vleermuizen bevinden die allemaal tegen de avondschemering uitvliegen.
Dus wederom een schitterende dag met geweldige indrukken!!

Geschreven door Mike-en-shirs.reisdagboek