Omdat er veel vraag naar is en omdat ik het zelfde verhaal steeds opnieuw moet typen, dan nu eindelijk een update voor iedereen;

24 mei ben ik veilig geland en naar mijn hotel gebracht in Bangkok. Hier 2 nachten gebleven, maar ik vond er niets aan, het fijt dat ik alleen was maakte me benauwd en niet blij. Na deze lange dagen ben ik direct Bangkok uit gegaan en met de trein doorgereisd naar Ayutthaya.

Ayutthaya was honderden jaren geleden de hoofdstad van Thailand tot dat de stad verwoest werd door de Birmanen. De verwoeste tempels en ruïnes hebben de stad een plekje gegeven op het wereld erfgoedlijst.

Ik ben blij dat ik snel uit Bangkok ben getrokken, want nu ik in een hostel zit ontmoet ik al veel andere reizigers waar ik mee ontbijten kan, bezienswaardigheden mee bezoek en savonds een spelletje mee speel. Kortom, ik voel me en ben niet meer alleen.

Na 4 nachten ben ik doorgetrokken met de nachttrein naar Chiang Mai. De trein zou om 9 uur savonds vertrekken en om 8 a 9 uur smorgens aankomen op eindbestemming. Zou ja, want 2000 calorieën, 100 kakkerlakken en 4 uur later kwam de trein pas aan (dan is de NS hier niets bij).... Na weinig slaap kwamen we rond 1 uur smiddags aan in Chiang Mai. Met weinig verwachtingen werd ik gefascineerd door deze mooie en vrij hippe stad.

Een paar dagen geleden begon ik aan een 3 daagse hiking tour. De 1e dag 8km een berg op geklommen, na een helse tocht (voor deze onsportieve slappeling) kwamen we dan eindelijk aan bij een dorpje in de bergen, hier hebben we overnacht in een bamboe hutje. De 2e dag berg afwaarts gelopen, weer een hel. Maar dit werd al snel goed gemaakt toen we aankwamen bij het olifanten kamp. Hierna heb ik besloten om te stoppen met de hike omdat we de 3e dag weer heel veel zouden klimmen en lopen (wat ik echt niet meer trok).

Vandaag ga ik met de scooter naar Pai, dit is zo'n 3 a 4 uur rijden. Erg spannend, gezien ik nog nooit op een scooter heb gezeten en het verkeer hier een grote chaos is. Ik hoop dat ik het overleef, anders zal dit de eerste en de laatste blogpost zijn.

Vandaag ben ik 2 weken van huis en voor zover vermaak ik mij maximaal. Ik heb ik al veel nieuwe vrienden erbij en muggenbulten. Ik heb nog veel meer leuke dingen gedaan dan dat ik in dit verhaal beschreven heb, maar dan zou ik een heel boek moeten schrijven. Ik zal proberen hier vaker wat te schrijven.

Liefs, Michelle.

Geschreven door Michellepoot