Borneo is dé plek om orang-oetans te bekijken, dus gingen we met de bus naar Sandakan. Je hebt hier onder andere het orang-oetan rehabilitatie centrum waar je ze kan bezoeken, maar het is ook mogelijk om ze in het wild te zien door een tour door de jungle te maken. Het leek ons leuker om ze in het wild te bekijken, dus boekten we via ons hostel een 3-daagse tour.
Samen met nog 2 anderen uit ons hostel werden we opgehaald met de bus en na nog wat stops kwamen we aan bij ons verblijf. Gelukkig lag dit wel meer in de jungle want de weg er naartoe ging bijna geheel door de palmolie plantages. Maleisië is een van de grootste in de palmolie productie in de wereld, maar helaas worden daar grote stukken regenwoud voor opgeofferd.. Wij zaten wel meer in de jungle zelf, maar ook hier zag je aan één kant van de rivier de plantages tussen de bomen door.

Na onze aankomst kregen we eerst een hapje en een drankje waarna we onze kamers kregen toegewezen. Wij hadden begrepen dat het allemaal best wel primitief zou zijn, maar dit was luxer dan de meeste hotels die we hadden gehad! Vanwege de kosten hadden wij voor de optie gekozen waarbij je op een dorm room sliep, maar ook dit was meer dan prima. We konden zelfs warm douchen, en dat in de jungle;)
Nadat iedereen een beetje bijgekomen was, was het tijd voor onze eerste boottocht. Het is natuurlijk altijd maar afwachten wat je tegenkomt, maar we zagen gelijk in het begin al de civet kat. Met de koffiebonen die ze eten en vervolgens uitpoepen wordt Luwak koffie gemaakt, de duurste koffie in de wereld. Wij drinken beide geen koffie dus dat was voor ons wat minder interessant, maar de civet kat is vrij zeldzaam en wordt niet vaak gezien tijdens de tour. Dus dat we hem nu in het echt hebben kunnen bewonderen vonden wij dan wel weer heel erg leuk!:) Verder hebben we nog een hoop andere aapjes gezien, en zelfs ook nog de neusapen en een orang-oetan! Orang-oetans maken elke nacht een nieuw nest op een andere plek, vaak in de buurt van de rivier. Op de terugweg zag onze gids ineens wat bewegen hoog in de bomen en het bleek een orang-oetan in zijn nest te zijn. Het was niet heel goed te zien, maar we hebben toch een glimp van zijn hoofd kunnen opvangen. Al met al hebben we dus al best veel gezien tijdens onze eerste trip:)
Na het avondeten was het tijd voor de nachtwandeling. De gids raadde ons aan om regenlaarzen aan te trekken vanwege de modder en voor eventuele bloedzuigers… Heel fijn..ik had er al zo’n zin in met al die beestjes die hier rond kruipen, lopen en/of vliegen.. Maar goed, gewapend met onze laarzen, een zaklamp en camera gingen we op pad en achteraf was het nog best leuk. Het is echt pikdonker en je hoort van alles om je heen, krekels, kikkers, apen. Overigens kan mijn camera erg ver inzoomen waardoor ik gelukkig niet te dicht bij sommige beestjes in de buurt hoefde te komen voor een foto. Bij het bekijken van de foto’s zie je wel waarom haha. Na ongeveer een uurtje door de modder rondgebanjerd te hebben zat het er al weer op. En op een paar muggenbulten na had ik verder gelukkig geen last van andere enge beestjes, maar een douche was meer dan welkom. Ondanks de laarzen zaten we onder de modder en ook hier was het lekker warm en vochtig.

De volgende ochtend hadden we om 6 uur al onze eerste boottocht van die dag. Deze keer zagen we niet zo veel als de dag ervoor, maar we hebben toch een kleine krokodil en wat vogels gezien. Na het ontbijt stond er nog een wandeltocht door de jungle op het programma. Ook nu moesten we onze regenlaarzen weer aan, wat zeker geen overbodige luxe was. Qua wildlife hebben we deze keer alleen een soort spin, wat volgens de gids geen spin was maar wat het dan wel is weet ik niet, en een heel klein pluizig beestje gezien. Overigens was ik meer bezig om niet languit in de modder te vallen of m’n laars kwijt te raken, dus van de omgeving heb ik ook niet zo veel meegekregen. Maar goed, ook dit hebben we weer overleefd, en na een welverdiende douche en lunch hadden we even tijd voor onszelf.

Aan het eind van de middag stond er weer een boottocht op het programma, maar je kon er ook voor kiezen om tegen een meerprijs een verdere toch te maken en op zoek te gaan naar de pygmy olifanten. Dit zijn blijkbaar de kleinste olifanten ter wereld. Het leek ons wel leuk om, nu we er toch waren, deze olifantjes ook te zien, dus boekten we deze tour. Het was nog een hele zoektocht en we hadden de hoop bijna opgegeven dat we ze zouden tegenkomen, tot onze gids iemand tegenkwam die ze ergens had gezien. En eenmaal aangekomen op de aangegeven plek stond daar inderdaad een groepje olifanten langs de kant van de rivier te eten. Inmiddels waren er ook een hoop andere bootjes met toeristen aangekomen, maar dit scheen de olifanten totaal niet te deren. Ze aten gewoon rustig verder. Overigens vonden wij deze dwergolifanten nog steeds best groot.
Na een tijdje hielden de olifanten het weer voor gezien en trokken ze weer de jungle in. Tijdens de weg terug hebben we nogmaals de neusapen kunnen zien. Onze gids heeft nog geprobeerd om een orang-oetan te vinden, maar dat is helaas niet gelukt. Maar ondanks dat waren wij al meer dan tevreden met wat we allemaal al gezien hadden!
Na het eten konden we nog een keer mee met de nachtwandeling. Dit zou echter weer hetzelfde rondje worden als gister en na de al lange dag hebben we hier van af gezien. De derde en laatste dag hebben we nog een laatste keer een boottochtje over de rivier gemaakt waarna we moe maar voldaan weer terug gingen naar ons hostel in Sandakan.

Geschreven door Lisapims.wereldreis