Op Tioman eiland hadden we voor de eerste 2 nachten een chaletje gehuurd voor wel 12 euro per nacht. Dit chaletje was wel erg basic, maar voor ons was het prima en meer heb je op het eiland niet echt nodig. We hadden een fan en er was stromend water en elektriciteit, wat wil een mens nog meer;-) Ons chaletje stond naast die van twee Engelsen, Ian en Sheila, die al 3 maanden op het eiland verbleven, en ondanks dat ze beide al achterin de 70 zijn nog de hele wereld over reizen. Volgens Ian was hij niet zo’n prater, maar je kon niet even hoi zeggen tegen hem want dan was je meteen een half uur aan het lullen over zijn eiland katten, de apen, het weer, de navy of het leven in de UK. Zo vertelde hij ons ook dat hij een katapult had gekocht om de apen te beschieten zodat ze niet alles zouden jatten.
De eerste dag hebben we een beetje rondgekeken op het eiland. Omdat we maar twee nachten hadden geboekt bij onze huidige accommodatie, maakten we ook even een rondje bij de rest van de huisjes om te kijken wat er verder was en of het misschien zelfs goedkoper kon. Bij ons eigen mannetje zouden we voor 10 euro per nacht ons verblijf kunnen verlengen. De buren hadden precies hetzelfde chaletje, zelfs iets groter, voor maar 8 euro! Uiteindelijk besloten we om te verhuizen naar de buren gezien we dan een wat beter huisje hadden op een wat betere locatie. Ik vond het zelf wel jammer dat we nu geen buren meer zouden zijn van Ian en Sheila, maar het eiland is niet zo groot dus we kwamen elkaar nog genoeg tegen.

De tweede avond was er overigens ook nog een hele grote kakkerlak bij ons naar binnen gevlogen. We hadden inmiddels al wel wat kakkerlakken gezien tijdens onze reis, maar dit beest was echt enorm! En hij vloog nog rond ook! Lisa vond dat ik als een echte man dat beest maar moest vangen, dus gewapend met een beker en een blaadje zette ik de aanval in. Net op het moment dat ik de beker over de kakkerlak heen wilde zitten, besloot hij weg te vliegen, recht op mij af. Lisa: Ik heb Pim nog nooit zulke rare geluidjes en dansjes zien maken als toenxD Uiteindelijk vloog hij zelf al richting badkamer en heeft Lies hem uiteindelijk zelf maar in de wc gegooid en doorgespoeld. De volgende ochtend vroeg Ian wel wat al die geluiden waren die vanuit ons huisje kwamen..XD
Ons huisje lag vrijwel aan de zee, het stukje zee waar wij zaten was ook mooi opgeruimd waardoor je niet op de stenen hoefden te lopen om de zee in te komen. Voor ons chalet lag in het water ook een heel mooi stuk koraal, hier hebben we meerdere keren rondgezwommen met behulp van de snorkelsets van Ian en Sheila die we mochten lenen. We hebben hier van alles gezien, van grote groepen zee-egels tot clown vissen en zelfs een wilde zeeschildpad! Blijkbaar vond hij onze aanwezigheid niet heel vervelend, want hij zwom gewoon rustig verder zonder ons ook maar enige aandacht te schenken. Hij kwam zelfs best wel dichtbij waardoor we ook nog wat wat foto’s hebben kunnen maken.

Na een dag of drie hadden we ons stukje van het eiland aardig uitgevogeld. Wij zaten op het ABC deel van het eiland wat voornamelijk bestond uit chaletjes, restaurantjes en duikscholen. Op aanraden van Ian zijn we naar het ABC restaurant helemaal in het noorden van het eiland gegaan en hebben we heerlijk gegeten. Ook was dit een van de weinige plekken met wifi kwamen we achter. Niet dat het echt goed was, maar goed genoeg om zo nu en dan een berichtje naar het thuisfront te sturen. Terug richting ons chaletje kwam je langs wat duikscholen en restaurantjes. Ook waren er wat supermarktjes waarvan we de exacte openingstijden tot op de dag van vandaag nog steeds niet hebben kunnen achterhalen.
De rest van de dagen hebben we vooral een beetje vakantie gevierd en hebben we vrij weinig uitgevoerd. Wanneer we honger hadden gingen we wat eten, en als we het te warm kregen gingen we even een rondje zwemmen om vervolgens op ons balkonnetje wat te lezen. Na al dat rondreizen kwamen we weer helemaal tot rust;-) We hebben nog een poging gewaagd om lopend de rest van het eiland te verkennen, maar met de hete zon was dat niet zo’n goed idee kwamen we achter. Tijdens een stop in een restaurantje had ik ook nog eens een heel vies ijsje, dus zijn we maar weer gauw teruggegaan om af te koelen in zee en relaxed op ons terrasje te gaan zitten.
Dit bleek uiteindelijk niet zo relaxed als we hoopten, gezien ik ineens aangevallen werd door een aap. We zaten gewoon rustig wat te lezen, toen uit de jungle naast ons huisje ineens een stel apen aankwamen. Blijkbaar zat er eentje onder ons huisje en die sprong ineens op de reling en liet zijn tanden zien. Ik schrok me helemaal dood, sprong op en zei tegen Lies dat de apen ons aanvielen en dat we naar binnen moesten. Dus snel naar binnen en alle ramen en deuren dicht. Lisa had geen idee wat er nu eigenlijk gebeurd was en deed uiteindelijk de deur een stukje open om te kijken wat er nu aan de hand was. Op ons balkonnetje en het gras zat het groepje apen ons een beetje verbaasd aan te kijken. Uiteindelijk heeft de overbuurman de apen weggejaagd en durfde ik weer naar buiten. Ondanks dat Lies het niet met me eens is weet ik zeker dat die aap het op mij gemunt heeft.

We hebben ook een fiets gehuurd op een van de dagen en zijn daarmee zover zuid gefietst als we konden. Klinkt heel ver, maar het was nog geen half uurtje. Op het meest zuidelijke puntje kwamen we een resort tegen waar we nog even stiekem op het strand zijn gaan liggen. Helaas zagen we in de verte hele donkere wolken aankomen, dus besloten we maar terug te fietsen. In Maleisië heb je het hele jaar door last van zware regen en onweersbuien, en we wilden dan liever niet op een strand zitten. Halverwege de terugweg besloten we te gaan lunchen bij een restaurantje. Dit bleek een goede keus, want op het moment dat we gingen zitten barstte de regen en onweer los. De storm duurde nog vrij lang, maar uiteindelijk werd de regen weer wat minder en konden we weer verder.
Na 11 dagen op het eiland, waarin we ook nog een vleermuis in ons huisje hadden, was het tijd om terug te gaan naar het vaste land om de rest van Maleisië te ontdekken. We hadden nog niet echt een plan, dus besloten we 1 nacht in Mersing te blijven om onze route uit te stippelen. Grappig genoeg was het hotel goedkoper als we hem online zouden boeken ten opzichte van een walk in, alleen konden we dan pas om 2 uur de kamer in dus moesten we ons nog even vermaken met een lunch bij de KFC… heel vervelend ;-)

Geschreven door Lisapims.wereldreis