Lumbini, Nepal

Nepal, Mid-Western Development Region

Helaas was onze hamburger bij Pim waarschijnlijk niet zo goed gevallen en kwam alles er midden in de nacht weer uit.. Dus na een zeer korte nacht, Pim nog steeds ietwat trillend op zijn benen, stonden we rond 6 uur bij onze bus. De bus zag er gelukkig wel prima uit, alleen aangekomen bij onze zitplaatsen bleek 1 stoel alleen nog maar in ligstand te kunnen staan. In de hoop dat Pim door het grootste deel van de rit zou slapen, heb ik die daar maar neergezet. Overigens is Pim ook nog eens wagenziek, dus voor de zekerheid had ik ook maar wat plastic zakjes paraat voor het geval dat. Iets waar ik na ongeveer een uur heel blij mee was.. Gelukkig luchtte dit voor Pim wat op en heeft hij de uren daarna wat kunnen slapen.
Eenmaal weer wakker reageerde Pim nogal sloom en zat hij op een gegeven moment continu de stoel voor ons te aaien en moest en zou ik dat ook eens moeten proberen omdat de stoel zo ongelooflijk zacht was en moest ik kijken naar al die prachtige kleuren en vormpjes. Voor zo ver ik weet was het gewoon een gemiddelde busstoel en was er niks bijzonders aan. Ook scheen alles wat ik deed ineens heel grappig te zijn en zat Pim continu met een enorme grijns op z’n gezicht. Achteraf bleek dat Pim een dubbele dosis van zijn pilletjes tegen wagenziekte had genomen in de hoop dat hij zich dan wat minder belabberd zou voelen. Met als gevolg dus dat Pim zo stoned als een garnaal de helft van de rit de stoel voor hem heeft zitten aaien. Het overgeven was in ieder geval over;)

Tijdens de lunchpauze hebben wij er maar voor gekozen om wat voorverpakte chips en koekjes te halen bij een winkeltje gezien de hygiëne van het wegrestaurantje ver te zoeken was en we liever niet het risico wilden nemen. Ook zou het niet heel lang meer moeten duren voor we in Lumbini zouden aankomen en we daar een restaurantje konden opzoeken. Helaas hadden wij een soort lokale bus ofzo, want we stopte steeds her en der omdat er mensen in of uit moesten. Bovendien was er ook nog iets mis met de achterwielen van de bus, waardoor we nog eens een uur moesten wachten bij iets wat door moest gaan voor een garage in de middle of nowhere. En zonder wc.
Uiteindelijk hebben we 12 uur over onze reis gedaan en kwamen we eindelijk aan in Lumbini. Overigens zonder airco(gelukkig konden de ramen open) en als vermaak hadden ze Indische musicvideos met het volume vol open. Indische muziek is niet echt onze smaak zijn we achter gekomen. Inmiddels moest ik zo nodig naar de wc dat ik maar gewoon het eerste de beste hotel ben in gerend om te vragen of ik even gebruik mocht maken van de wc. Het bleek dat ik een best wel duur hotel had uitgekozen, maar ik had in ieder geval wel een normaal westers toilet, mét toiletpapier. Ook niet al te onbelangrijk. Nu nog op zoek naar een hotel waar we konden blijven slapen, dat hadden we nog niet geboekt namelijk. Gelukkig was die snel gevonden, alleen kwamen we er de volgende morgen achter dat we helemaal lek geprikt waren door de muggen.. Na al die tijd in de kou hadden we daar niet aan gedacht, maar bij de apotheek vonden wel gauw een lokaal goedje wat erg goed bleek te helpen.

Lumbini stelt eigenlijk niet zo heel veel voor. Het is leuk om een dagje doorheen te lopen als je in de buurt bent, maar het is niet nodig om een hele trip te plannen alleen voor Lumbini. De geboortesteen (de exacte plek waar de prins geboren was) is geinig om te zien en ook de tuin er omheen is wel leuk om doorheen te lopen met alle prayer flags die er hangen. Verder heb je ook nog een heel deel met allerlei tempels van verschillende landen. Sommige zijn wel mooi om te zien, maar verder was dit ook niet heel bijzonder. We hebben ons uiteindelijk prima vermaakt, maar 1 dag is meer dan zat.

Ondertussen hadden we bedacht dat we na Nepal naar India zouden gaan, dat was namelijk het goedkoopste ticket vanaf Kathmandu, dus wilden we voor het eten alvast even ons visum aanvragen. Door de geweldige internetverbinding hebben we wel 5x het formulier in kunnen vullen voordat we het konden insturen. Uiteindelijk bleek ook nog eens dat ik het verkeerde visum had aangevraagd, kon het weer opnieuw.. We weten nu in ieder geval ons paspoortnummer uit ons hoofd, altijd handig. Dus wat later dan gepland gingen we dan eindelijk eten. Bij terugkomst bij het hotel bleek de ingang die wij gebruikten al dicht, dus liepen we terug naar de hoofdingang waar ook de receptie zat. Maar die bleek ook al dicht! Niemand bij de receptie natuurlijk, dus daar stonden we dan.. Uiteindelijk lukte het Pim om het metalen schuifhekje wat voor de deur zat wat open te krijgen. De deur zelf zat gelukkig (nog) niet op slot, dus konden we toch naar binnen. We hebben inmiddels wel wat hotels gezien, maar inbreken in je eigen hotel was toch iets nieuws voor ons;)


Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Begrijp ik n goed dat jullie een nieuwe goedkope drug hebben gevonden? je zou er een handeltje in kunnen beginnen ;), en al stelde Lumbini niet veel voor, de foto's Mogen er wederom zijn! Best spannend om in je eigen hotel te moeten inbreken, en mocht het mis zijn gegaan hadden jullie gratis in een ander hotel moeten verblijven, en met een beetje mazzel een echte toilet :) en dat allemaal voor niks...

Ferry 2017-04-12 16:44:03

Hahaha, wie weet, gewoon bij de Nederlandse apotheek verkrijgbaar;-P En denk dat we toch liever betalen voor onze accommodaties ;)

lisapims.wereldreis 2017-04-15 11:47:35
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.