Dag 2 & 3 in Lhasa, Tibet

China, Chengguan Qu

Op dag 2 in Lhasa stonden er bezoekjes aan diverse tempels en paleizen op het programma. Als eerst zijn we naar Potala palace geweest, een enorm paleis waar een aantal dalai lamas hebben geleefd. Vooral Pim had het erg naar zijn zin met onze eigen privé gids die hij het hemd van het lijf kon vragen. Pim leest namelijk altijd álle bordjes, ik loop meestal een rondje en lees her en der wat en kijk vooral naar de plaatjes;)
Tijdens ons bezoek aan Potala Palace leerde we een hoop over de geschiedenis van Tibet en het boeddhisme. Ik raakte af en toe mijn aandacht een beetje kwijt tijdens de verhalen over alle verschillende Boeddha’s, dus her en der zullen er ook wat stukjes van Pim te lezen zijn;) :
Zo zijn er verschillende Koningen van Tibet die daden hebben verricht zo onmenselijk dat ze bij het sterven of verlicht worden(zoveel kennis hebben dat je het menselijke overstijgt) werden geprezen als boeddha’s. Zo heb je de compassion Boeddha, longevity Boeddha en Boeddha of energy. We hebben hier ook kennis gemaakt met de maitra, de toekomstige Boeddha. Wanneer die zal komen weet niemand, de huidige Boeddha is inmiddels al 2000 jaar de meest recente.
Naast de verschillende Boeddha’s heb je ook nog verschillende Tara’s, een vrouwelijke vorm van een Boeddha. Zo heb je de green Tara en white Tara. De white Tara heeft 7 ogen en het zinnetje: “The white Tara has 7 eyes, one eye on her forehead, two eyes as normal, two eyes on the palm of her hands and two eyes on the bottom of her feet” werd bij elk beeld wat we van deze Tara zagen herhaald. Vooral Lies die het liefst in een half uurtje door de hele tempel was gelopen, vond dit op een gegeven moment wel wat irritant worden;-P
Na Potala Palace zijn we naar de meest heilige tempel geweest die in het midden van Lhasa staat. Deze tempel wordt omringd door een enorme cirkelvormige straat waar niet normaal veel winkels langs te vinden zijn die allemaal hetzelfde verkopen. We liepen eerst rond de tempel, volgens de boeddhistische gewoontes moet dit met de klok mee, voor we erin gingen. Elk deel van deze tempel waar een dak op zat was belegd met goud, dit maakte het dak voor ons denk ik wel het meest interessante onderdeel. In de tempel zelf zagen we weer de verschillende Boeddha’s en Tara’s (zoals de witte, weet je nog wat de karakteristieken zijn van de witte?!).
Ook kwamen we tijdens ons bezoek een monnik tegen die aan ons vroeg of we even een foto van hem konden maken met z’n enorme spiegelreflex camera. Ietwat verbaast dat een monnik zoiets bezat, vroegen we aan onze gids hoe dat precies zat. Naar ons weten leiden monniken namelijk een sober en arm leven en moeten ze het hebben van de giften van de mensen. Onze gids legde uit dat dat vroeger inderdaad zo was, maar tegenwoordig wordt de hoeveelheid monniken gereguleerd door de Chinese overheid en krijgen ze gewoon salaris. Hierdoor zie je sommige monniken dan ook met de nieuwste iPhone lopen. Vroeger kon iedereen die de beloften aflegde monnik worden en waren er dan ook vele duizenden, nu zijn dat er nog enkele honderden.. Overigens gaat ook al het geld dat gedoneerd wordt niet naar de tempel en monniken maar naar de overheid. Zelfs onze gids zei, weliswaar zachtjes en stiekem, dat het beter was geen geld te geven. En nadat ik diverse monniken enorme pakken geld tellend zag zitten, hebben we er inderdaad maar vanaf gezien om een donatie maken aan de tempels. Dit alles viel ons toch wel een beetje tegen. Als er ergens een plek was waar je verwachtte ‘echte’ monniken tegen te komen, dan was dat Tibet wel..
Op de derde dag gingen we naar wat verder gelegen tempels. Hier zagen we wederom de verschillende Boeddha’s en Tara’s, en hebben we een discussie tussen de monniken over het geloof bijgewoond. Door middel van discussie hopen de monniken meer inzicht te krijgen in hun geloof en wanneer een monnik het idee heeft alle inzichten te hebben (wat vrijwel nooit het geval is), kan hij verlicht worden net als de verschillende Boeddha’s. De manier van discussiëren is overigens wel een beetje vreemd. De discussie vindt plaats op een binnenplaats waar sommige monniken op de grond zitten. Aan deze monniken kunnen de vragen gesteld worden. De ander stelt dan eerst zijn vraag alvorens hij dan heel hard zijn handen op elkaar slaat. Dit ziet er best gek uit gezien het eerder lijkt alsof ze ruzie hebben in plaats van dat ze discussiëren over hun geloof. Overigens mocht je hier geen foto’s maken met een camera, maar telefoons waren wel toegestaan. Wederom weer zo’n gek Chinees regeltje.


Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Jammer dat ik geen foto zie van een witte Tara.. met die 7 ogen weet je wel.. op voorhoofd, handpalmen & voeten

Djune 2017-02-24 10:14:08

Ik denk dat ik ook wel in aanmerking kom voor Boeddha, in mijn ogen (2 ipv 7) heb ik af en toe ook wel iets 'bovenmenselijks' gedaan, en anders begin ik er lijfelijk syeeds meer op te lijken :), inderdaad jammer dat alles zo commercieel wordt, en dat 'echte' monniken alleen nog in de oude verhalen voor komen.

Ferry 2017-02-24 16:33:40

Haha, helaas mag je, officieel, geen foto's maken binnen in de tempels, tenzij je 1800 yuan neerteld (bijna 250 euro..) Dat viel een beetje buiten budget, dus daarom helaas geen foto van alle boeddha's en tara's ;P

lisapims.wereldreis 2017-03-15 07:40:03
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.