Na al onze struggles in Kunming gingen we op weg naar Yuanyang. Dit keer was het maar een paar uurtjes met de trein en vervolgens nog 4 uur met de bus. Aangekomen op het station was het even onduidelijk of en welke bus we vanaf daar moesten hebben. We hadden namelijk een uitgebreide routebeschrijving van het hotel gekregen, maar hij had een tussenstapje gemist. Wij dachten dat we vanaf het station gewoon de bus konden nemen, maar alle bussen gingen dezelfde kant op en dat was niet onze eindbestemming. Op goed geluk zijn we ook maar ingestapt en kwamen we uiteindelijk bij het goede busstation in het centrum uit. Voor we het wisten hadden we al een kaartje, hier waren ze blijkbaar gewend aan toeristen zoals wij;)
Tijdens de busreis maakten we ergens in the middle of nowhere een korte stop. Inmiddels moest ik aardig nodig naar de wc, dus gewapend met m’n wc-rol op weg naar iets waar ‘toilet’ op gekalkt was. Het ‘toiletgebouw’ was een soort verlengstuk van de schuur van het varken en bestond uit een paar geulen in de grond gegraven. De mannen en vrouwen waren in ieder geval nog gescheiden, maar verder zat je gezellig naast elkaar met het varken knorrend ernaast in z’n hok.
Pim had inmiddels wel trek gekregen en wilde een banaan gaan halen bij het fruitstalletje. Met de bedoeling 1 banaan te kopen gaf hij de mevrouw 1 yuan, die hem vervolgens een hele tros er voor teruggaf! Dus met een geleegde blaas en bijna 1,5 kilo banaan vervolgden we onze weg. Na nog een tijdje in de bus gezeten te hebben stopte deze plotseling langs de kant van de weg en moesten we blijkbaar overstappen op een minibusje. Na nog ongeveer een half uurtje kwamen we dan eindelijk aan bij het hotel.
Het dorpje waar we verbleven lag tegen de berg aan en bestond uit een doolhof van kleine straatjes en trapjes waar de geiten, kippen en koeien vrij doorheen dwaalden. Ons hotel lag een beetje aan de rand en onze kamer had uitzicht over de rijstvelden. De eigenaar was erg behulpzaam en heeft ons geholpen een plan te maken voor de volgende dag. Vol goede voornemens hadden we bedacht de zonsopgang te bekijken vanaf het plein onder het hotel. Dit is deels gelukt, het bed lag toch wel erg lekker;) De rest van de dag hebben we samen met Armin, een backpacker uit Oostenrijk, mushroom village en de omliggende rijstvelden bekeken. Het dorpje dankt zijn naam aan de daken die kennelijk op paddenstoelen lijken, ik zag het er niet echt in.
De dag sloten we af met het bekijken van de zonsondergang, dit zou een erg mooi gezicht zijn met alle kleuren die dan weerkaatsen op het water van de rijstvelden. Helaas viel dit een beetje tegen en het enige wat rood was, waren onze gezichten van de hele dag zon. Desalniettemin was het alsnog erg mooi allemaal om te zien en hadden we een leuke dag gehad. Moe en voldaan liepen we terug naar de weg waar we een minibusje moesten zien te vinden die ons weer terug zou brengen naar het hotel. Dit bleek alleen nog niet zo makkelijk nu het bijna donker was, ze reden allemaal door of gingen de verkeerde kant op.. Inmiddels werd het steeds donkerder en donkerder en begonnen we bijna te denken dat we de 20 km naar het hotel terug moesten gaan lopen! Gelukkig vonden we een busje wat ons terug wilden brengen en konden we eindelijk wat gaan eten, we hadden best wel trek gekregen na al het wandelen:)

Geschreven door Lisapims.wereldreis