Werk, zorgeloosheid en vieze Fransen

Australië, Huonville

Om 4 uur kwam ik aan op Hobart Airport. Vanaf daar moest ik de shuttlebus naar het centrum nemen, en dan de bus naar het dorpje waar dit hostel is. De eigenares, een grote en gezette vrouw, gaf een preek van ongeveer een half uur over hoe alles hier in z'n werk gaat. Het is een working hostel, dus waar ze je aan een baan helpen. Dat staat tenminste op hun site. Ik kwam aan met twee Italianen, en met z'n drieën hebben we online bij een strawberryfarm gesolliciteerd. We hoorden van andere hostelgasten dat het shitwerk is en slecht betaald wordt.
Na wat vragen online geantwoord te hebben, kregen we een nummer. Dat nummer zou je dan op je kratje met geplukte aardbeien moeten leggen, en zo zouden ze je per krat betalen.
We konden de volgende dag al beginnen, maar na het ontbijt kregen we bericht dat ze ons een 'day off' gaven omdat het regende.
De avond ervoor had ik het zo verschrikkelijk koud. Iemand vertelde mij dat er geen jassen te koop zijn omdat het zomer is, dus dan zou je die alleen in een tweedehans winkel kunnen kopen. Ook moesten de Italianen en ik naar de supermarkt, 15 kilometer verderop in het dorp. Hoe kom je daar als je geen auto heb, en er maar 2 bussen per dag gaan? Liften. Vertelden andere gasten ons. Ik had nog nooit gelift, dus ik had wat gezonde spanning. Ik dacht dat je niet zo makkelijk een lift zou krijgen als je met drie gasten langs de weg staat. Dat viel dus echt mee, de tweede auto stopte al, en ook op de terugweg hadden we meteen raak. In Huonville, het dorpje waar we zitten, heb ik toen een dikke wollen jas gekocht. En ben er ontzettend blij mee, ook al is het zo lelijk als wat. Nadat we terugwaren in het hostel zochten we (liftend) bij verschillende boerderijen werk, maar het is tussenseizoen. Aardbeien en peren lopen tegen het eind, en de appels en cherry's komen pas in januari.
Om half 6 ging de wekker. Om 6 uur vertrokken we. Met een stuk of 12 andere mensen uit dit hostel liep ik naar de aardeienboerderij. Ongeveer 5 Europeanen en 7 Aziaten. Er backpacken heel veel Aziaten in Australië; vooral Japanners en Taiwanezen. Het hostel bestaat uit twee compartimenten, één met alleen Aziaten, en de ander met Europeanen en een paar Japanners. Vraag me niet of er bewust een rassenscheiding gemaakt is. Op de boerderij kregen we een korte uitleg: de aardbei moet 90% rood zijn, je moet het met een 1cm stengel plukken en je moet er niet in knijpen. Het salaris is 5 dollar per tray, omgerekend 3,50€ Na twee uur bukkend en hurkend plukken had ik een volle tray! Later ging het wel iets sneller, in 6 uur heb ik 4 trays gevuld, 14 euro verdiend... Van het totale aanbod aardbeienplukkers is ongeveer 90% Aziaat, deze mensen hebben betere ogen en snellere handen, ze pluken iets sneller. Een andere Europese hostelgast zei dat ie een keer 15 trays had, toen de aardbeien nog groot waren. Deze dag had ie er vijf.
De volgende dag gingen we met een busje naar 2 andere farms. Ik ging mee om de omgeving te kunnen bekijken en gratis aardbeien te eten. Na op deze farms 2 uur te hebben 'gewerkt' en na 1/2 gevulde tray ben ik maar naar het hostel gegaan, vond het mooi geweest, werken op Tasmanië doe ik niet meer.
Nadat ik verhalen van een Duitser hoorde die met een gehuurd autootje rond Tasmanië was gereden, leek me dat ook wel leuk. Eerst ging ik met een Nederlandse gast liftend naar de supermarkt, en daarna hebben we een autootje geboekt voor volgende week. Ik heb voor 1 week dit hostel betaald, en vind het zonde om eerder weg te gaan omdat je het geld niet terugkrijgt. Maar de andere gasten zijn heel relaxed en aardig en is het een mooie omgeving, dus ik zal me wel vermaken. Alleen jammer dat het bijna continu bewolkt en fris is.
Zaterdag heb ik met 1 vd 2 Italianen een wandeling gemaakt van een paar uurtjes. Daarna deden we een tafeltennistoernooitje. Verder chill ik deze dagen veel, lees, kijk tv, kook veel en geniet van de zorgeloosheid.
Die opvolgende nacht werd ik om 2 uur wakker omdat mijn bed van noord naar zuid ging, twee keer sneller dan de klok tikt. Nadat ik half ontwaakt was kwam ik erachter dat er twee mensen onder mij bezig waren. In m'n woede en slaapdronkenheid schreeuwde ik half Nederlands half Engels: 'Do does is ff somewhere else verdomme!' Daarna was het stil. Als ik er zo overna denk had ik ze gewoon zonder onverschrokkenheid m'n kamer uit moeten schreeuwen en schoppen. Wat een goor, respectloos en asociaal gedrag. Vieze Fransen:@ Het zijn ook nog eens twee vieze mensen trouwens.
Om de dagen toch nuttig te vullen ging ik de volgende dag met de andere Italiaan wandelen. Mooie omgeving en leuke vogelgeluiden. Aan het eind van de wandeling kwam ik m'n naam ook nog tegen op het viewpoint.

Vandaag heb ik behalve de was niet veel gedaan. Ik kijk uit naar morgen, wanneer de roadtrip door Tasmanië begint.

Geschreven door

Al 7 reacties bij dit reisverslag

Wat een avonturen weer, hè. Wat me opvalt is dat er weinig (eigenlijk maar één) meiden/vrouwen in dit verhaal voorkomen. Zijn die er wel op Tasmanië? In welk compartiment van het hostel zat jij eigenlijk, het Europese of het Aziatische? Je hebt per slot Aziatisch bloed in je! Overigens had je die vieze Fransen niet zonder maar mét onverschrokkenheid d'ruit moeten gooien, alhoewel ... onverschrokkenheid is niet zo'n sterk punt bij de Volborths.

Archi 2015-12-07 09:56:56

Goede raad van je oom, daar moet je het maar van hebben :-). Remi kan wel aangeven, waar het mooi is in Tasmanië. Ga je nog kamperen? Ook leuk.

Fedor 2015-12-07 10:52:57

Je hebt gelijk Archi. Ik zat in het Europese gedeelde zonder interessante vrouwen haha.

Lars 2015-12-07 12:51:33

Hoi Lars, Echt super leuk om je verhalen te lezen!!! Plezier daar en genieten!!! groetjes wendy

Wendy Huisman/Gouweleeuw 2015-12-07 15:52:58

Ha die Lars. Wat n belevenissen weer. Zelfs in de nacht, ahum. Hahaha! Die aardbeien zijn ws wel heel erg lekker zoet. Mmmmm helaas verdiend het wel erg slecht die plukkerij. Ik ben erg benieuwd naar hoe die jas eruit ziet........een wollen jas???? Hier hebben we de verjaardagen van Ruud en Bas gevierd. Vlg jaar ben jij er, wie weet, ook weer bij. XX veel plezier

marit 2015-12-07 18:52:44

Hey larsieman, wat een ervaringen ,wat een ervaringen! En overal leer je weer wat van... het lijkt mij heerlijk om ook even van de zorgeloosheid te genieten, en even helemaal niets te hoeven...geniet er lekker van! Doei doei knuffel van de oortmannetjes en vrouwtjes..

carine 2015-12-07 21:58:57

Cradle mountain NP! haal een gratis wandelkaart bij de ingang (is erg goed) en loop op de bergen langs kratermeren en beklim Cradle mountain. wat heb ik het daar naar mijn zin gehad in mijn uppie. volgens mij hebben ze daar ook een dorm. remi

Remi 2015-12-08 08:57:39
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.