24/08/24
Cinque Terre zijn 5 dorpjes aan de Ligurische kust. Ze zijn op de rotsen gebouwd en bieden daarom een prachtig uitzicht.Wij hebben vandaag ervoor gekozen met de trein te gaan en in elk dorpje te stoppen.

Monterosso al Mare is het eerste en grootste dorpje van de beroemde Cinque Terre. Het dorp heeft prachtige stranden, oude stadsgedeelte en historische monumenten zoals de kerk van San Giovanni Battista. Monterosso is verdeeld in twee delen: de oude stad met zijn smalle straatjes en middeleeuwse gebouwen, en de nieuwere, modernere badplaats met brede stranden en hotels.

Vernazza, het tweede dorpje van de Cinque Terre, is een klein juweeltje dat eruitziet alsof het zo uit een sprookjesboek is gevallen. Dit pittoreske dorpje, met zijn kleurrijke huizen die tegen de rotsen aanleunen, lijkt op het eerste gezicht misschien klein, maar onderschat het niet! Met zijn mooie haven, smalle steegjes, en een kasteel dat hoog boven het dorp uittorent, heeft Vernazza meer karakter dan een plek die je in tien minuten kunt doorlopen.En wat dacht je van de kerk van Santa Margherita d'Antiochia, die letterlijk in de zee lijkt te staan? Echt een prachtig gezicht.Het is een perfecte plek om even te stoppen en te bedenken waarom je niet hier woont.Vernazza is het soort plek waar je met één blik verliefd op wordt... en met één hap verkocht!

Corniglia, het derde dorpje van de Cinque Terre, is de avonturier van de groep. Het ligt hoog op een klif, alsof het zichzelf wil onderscheiden van de rest en zegt: "Ik ben niet zoals de andere dorpen." En dat is ook zo. In plaats van direct aan de zee, geeft Corniglia je eerst een serieuze uitdaging: de Lardarina, een trap van maar liefst 382 treden. Zie het als je dagelijkse cardio — wie heeft de sportschool nog nodig?Straks als we terug zijn gaan we in de woonkamer slapen, we kunnen geen trappn meer zien. ..🤣

Eenmaal boven word je beloond met adembenemende uitzichten en een rustige, authentieke sfeer die de andere dorpen soms missen. Omdat Corniglia geen directe toegang tot het strand heeft, voelt het alsof je een geheim dorp hebt ontdekt dat niet iedereen kent. Het is een plek waar je kunt slenteren door smalle straatjes, genieten van een glas lokale wijn, en je afvragen hoe vaak de bewoners die trappen op en af gaan.Geen zee? Geen probleem. Hier geniet je van uitzicht en wijn — de perfecte combinatie om het leven op de klif te vieren!

Manarola
Manarola is de vierde dorpje van Cinque Terre. Zodra je de trein uitstapt, voel je meteen dat je een sprookje bent ingestapt. Kleurrijke huisjes wel ontzettend oud balanceren op de kliffen alsof ze net iets te veel van die beroemde lokale wijn hebben gedronken en per ongeluk zijn blijven hangen.De eerste stop was de haven, of wat men daar "de haven" noemt – het is meer een verzameling vrolijk geverfde bootjes die eruitzien alsof ze klaar zijn voor een fotoshoot in een modeblad. Hier kun je kiezen: ofwel klim je op een van de rotsen en spring je dapper de zee of je doet zoals de meeste toeristen en neemt een selfie met elke denkbare hoek van het uitzicht. Wij nemen alweer de trap om de "perfecte"foto te maken.Toen we verder het dorp in liepen, werden we omringd door smalle straatjes vol kleine winkels die van alles verkochten, van verse citroenen tot handgemaakte souvenirs die net een tikje te duur waren. Je weet wel, die dingen die je koopt omdat je het gevoel hebt dat je ze moet hebben, maar die je thuis nooit meer bekijkt.Vanaaf Manarola besluiten wij het beroemde wandelpad naar Riomaggiore het Via dell'Amore, te proberen.

Via dell'Amore
Het Pad van de Liefde: Een Romantisch Avontuur in Cinque Terre
Het is een mooie dag in Manarola, en wij besluiten dat het de perfecte tijd is om het beroemde “Pad van de Liefde” te bewandelen. Hoe moeilijk kan het zijn? Het heet tenslotte "Pad van de Liefde", dus we verwachtten iets als een idyllische wandeling door een landschap vol bloemen, met misschien een paar verliefde vogels die ons toezingen😉

Nou, dat was de eerste fout.

We begonnen vol goede moed, hand in hand, zoals het hoort op dit romantische pad. Het pad slingert langs de klifkanten tussen Manarola en Riomaggiore, en binnen de eerste paar minuten waren we betoverd door het uitzicht. De azuurblauwe zee strekte zich voor ons uit, terwijl de zon in de verte schitterde. Dit was zeker de perfecte setting voor een romantische wandeling.

Maar al snel realiseerden we ons dat de naam “Pad van de Liefde” meer te maken had met het testen van je relatie dan met het bevorderen ervan.

Er zijn een paar steile stukken en Koste is duidelijk minder onder de indruk van het uitzicht, mompelde iets over zijn hoogtevrees en het maken van slechte levenskeuzes....ha,ha,ha.

Naarmate we verder liepen, kwam er een nieuw obstakel: de zon. Het romantische werd snel vervangen door de realiteit van zweten, zonnebrandcrème die in onze ogen druppelde, en Koste die vroeg waarom ik dacht dat een wandeling op het heetst van de dag een goed idee was. Romantisch, toch?

En dan was er het geluid van de zee die tegen de rotsen sloeg. In het begin klonk het rustgevend, maar na een tijdje, met elke golf die breekt, leek het eerder een dreigende waarschuwing: "Denk goed na over wat je doet!"Blijf doorlopen Kristina!!

Toch, ondanks de uitdagingen en hilarische momenten onderweg, bereikte het pad zijn magische doel. Tegen de tijd dat we Riomaggiore bereikten, waren we moe, hongerig, en een beetje gebruind door de zon, maar we hadden het gehaald. We hebben gelachen om de absurditeit, het avontuur gedeeld en zelfs als we onszelf en ons uithoudingsvermogen op de proef hebben gesteld(deze vakantie waren dat echt veel)was er een gevoel van voldoening.

En als we ooit weer het idee hebben om het Pad van de Liefde te bewandelen, weet ik zeker dat we er opnieuw in trappen. Want laten we eerlijk zijn, wat is liefde zonder een "beetje" gemopper, humor en avontuur?

Riamaggiore
Riomaggiore, het vijfde en zuidelijkste dorp van de beroemde Cinque Terre, is niet zomaar een dorpje – het is een kleurrijk meesterwerk dat tegen de ruige Ligurische kliffen geplakt lijkt. Als je er voor het eerst aankomt, is het alsof je een schilderij binnenstapt: huizen in pastelkleuren die over elkaar heen lijken te vallen, smalle steegjes die je leiden naar verborgen plekjes, en overal dat ongelooflijke uitzicht op de glinsterende Middelandse Zee .Wij beginnen aan de rand van het dorp,
vanaf het treinstation dat tegen een rotswand geplakt is. De treinrit zelf is al een avontuur, met tunnels die je het ene moment het gevoel geven dat je in een mijn zit en je het volgende moment weer een blik gunt op de azuurblauwe zee.

Eenmaal in het dorp aangekomen, merk je al snel dat Riomaggiore niet gemaakt is voor mensen die bang zijn voor een beetje beweging. De steile straten en trappen(alweer)zijn de gratis fitnessroutine van het dorp. Maar geen zorgen, elke inspanning wordt rijkelijk beloond met een prachtig uitzicht of een gezellig café waar je kunt genieten van een frisse Aperol Spritz.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over het strand! Nou ja, "strand" is misschien een groot woord. Riomaggiore heeft meer een verzameling rotsen die samen als een soort natuurlijke loungeplek dienen. Hier kun je je handdoekje uitspreiden en je storten in het heldere water.

Dus ja, Riomaggiore is een dorp dat je niet mag missen – zelfs als je er een paar extra calorieën voor moet verbranden. Maar hé, wie heeft er een sportschool nodig als je een dorp hebt dat een gratis workout biedt, met een uitzicht dat elke moeite meer dan waard is?

Geschreven door Kristinas.reisverhalen