In Nájera was het feest gisteren. Niet zo groot en uitbundig als in Pamplona eerder. Er was een markt met streekproducten, Afrikanen met lederwaren, maar ook auto’s en tractoren 😀. We kwamen er langs om naar de overkant van de rivier te gaan om een leuk terras te zoeken om gezellig even iets te gaan drinken. We hadden bijna 30 km gewandeld die dag en vonden dat we het zeker verdiend hadden. Langs de rivier waren wat terrasjes en daar zagen we ook enkele pelgrims zitten. Wij besloten daar ook te gaan zitten en Steef nam een biertje en ik een glas Sangria. Best wel een enorm glas als je moe bent en er een rietje in staat 👀😂.
We zaten er nog maar net of we hadden via FB/messenger contact met Melissa en Peter ( uit Melbourne) die ergens anders Sangria dronken. Ook hadden we met Miki (Japan) contact en ze kwamen tegelijkertijd aan op ‘ons’ terras. Even gezellig wat gedronken en daarna ging iedereen zijn eigen weg. Miki had zelf gekookt in de hostel. Hij is programmeur en maakt time-tables in Japan voor de spoorwegen. Melissa en Peter hadden ergens in een restaurant gereserveerd, of beter gezegd, er was door de reisorganisatie gereserveerd. Wij kunnen eten waar en wanneer we willen. Gisteren gingen we voor een Pelgrimsmenu, slechts €24,00 voor 2 personen met een voor-, hoofd-, nagerecht inclusief wijn. Dat is echt niet duur in vergelijking met NL. Voldaan en moe gingen we terug naar het hotel en omstreeks 22.15 uur ging ons lichtje weer compleet uit. Je valt na zulke dagen in slaap zodra je ene been in bed ligt 😴.

Vanmorgen konden we pas om 07.45 uur ontbijten. Voor ons doen best laat. Er stonden dan ook minder km op de planning en het zou minder warm zijn, dus vooruit maar.

Omstreeks 08.30 uur liepen we buiten. Andrew, de gepensioneerde dierenarts uit Vermont, sliep in hetzelfde hotel. Hij is alleen hier. Zijn vrouw wilde niet mee. Maar hij lijkt zich alleen prima te vermaken. Hij heeft vanmorgen een poosje met ons opgelopen en wat over zijn leven en woonomgeving verteld. Na de eerste pauze met groene thee, zijn wij samen verder gelopen met de afspraak dat we elkaar vandaag in Santo Domingo de la Calzada weer ontmoeten voor een drankje.

De omgeving vandaag was zoveel mooier dan gisteren, al was het maar dat we ver van de snelweg af liepen. Vanaf Nájera waren de rotsen roodachtig van kleur en ook de grond. Veel rode druivenranken gezien in deze streek. Verder gemaaide korenvelden.

Wat leuk is, is dat je zo herkenbaar bent met de Jacobsschelp aan je rugzak, maar ook hoe je bent gekleed. Stevige wandelschoenen, wandelstokken, petje tegen de zon. Overal haal je de ‘Pelogrino’ tussen uit. Vaak wensen mensen ons een ‘Buen Camino’, wat goede reis betekent. Wildvreemde plaatselijke bewoners, maar ook medewandelaars. Meestal tijd voor een praatje, vaak vragend hoe het vandaag gaat en waar kom je vandaan. Zoveel belangstelling en zoveel mensen die daar voor open staan. Soms gaat het gesprek verder dan dat en wordt de reden gevraagd of verteld van deze tocht.

We zijn diverse dorpjes gepasseerd. Het was minder warm dan gisteren, maar nog steeds warm.

Eenmaal hier aangekomen, hebben wij wederom een cathedraal bezocht: Santo Domingo. Dit keer een bijzondere, want er wonen levende kippen in die iedere 3 weken worden vervangen.

Geschreven door Knabbel.Babbel.opreis