Wild Wood Hotel

Verenigde Staten, Willamina

Portland - Willamina, 85 km

Nog een keer zo' n lekker Society Hotel ontbijtje en dan de fiets op! We zijn er vroeg bij, al rond halfnegen in het zadel. Het belooft een warme dag te worden en we vrezen dat we aardig moeten klimmen vandaag. Het duurt lang voor we de stad uit zijn en de 99 West vinden. Daarop gaan we vandaag kilometers maken.
Het landschap is niet zo interessant maar gelukkig is de route redelijk vlak. Dit is beter te doen dan de 26 die we met de auto op de heenweg deden.
's Middags wordt het echter behoorlijk heet en steekt er een flinke westenwind op. Dit is zwaar! Mijn rug begint pijn te doen en we kruipen vooruit. Gelukkig voor mij vangt Menno de meeste wind. In Sheridan denken we in eerste instantie een camping te zien, maar het is een tent in een tuin. Hier zijn geen campings, noch hotels. Iets buiten het plaatsje ligt wel iets, maar het ziet er ongezellig uit en de kamer kost bijna 100 dollar. We gokken op Willamina, het volgende stadje. Doodmoe komen we aan bij het Wild Wood Hotel waar een bordje met closed voor het raam staat. Maar er komt gelukkig net een jongen naar buiten die in het hotel blijkt te logeren. Hij gaat iemand van het personeel roepen. Een enigszins verwarde oudere vrouw komt naar buiten die wat onthutst lijkt dat er nog meer gasten zijn. Ze is nog bezig met de kamers, maar ze kan wel wat voor ons betekenen. Er is ook nog een appartementje achter het hotel met een douche. Vervolgens gaat ze naar binnen en is ze weer even kwijt. We wachten maar even rustig af. Als ze uiteindelijk de deur van het appartementje voor ons opent, is het daar nog een beetje een bende. Terwijl wij op het smoezelige tweezitsbankje neerzijgen, gaat zij het bed opmaken en de badkamer schoonmaken. Marjory, want zo heet ze, is echter zo' n kletskous dat dit behoorlijk wat tijd in beslag neemt. Geeft niks, ze is een hartverwarmend leuke vrouw. Opgegroeid in San Francisco in de sixties en nu dus terechtgekomen in een dorp van niks in het liberale Oregon waar soft drugs sinds kort gelegaliseerd zijn. Wat we daar nou toch van vinden.
's Avonds hebben we nog zo' n bijzondere ontmoeting in de bar van het Wild Wood Hotel. Suzan, een stevige zestiger, spreekt ons aan en staat erop dat wij haar woning aan de overkant van de straat komen bewonderen. Ze is 105 dagen weduwe vertelt ze. Aan de hoge tafel in haar gezellige appartement waar de vloer zo scheef loopt dat de muziek steeds afslaat, vertelt ze haar hele levensverhaal. Ze schenkt een prima Merlot die helaas uit de koelkast komt. Suzan heeft zich haar hele leven rot gewerkt. Om haar zoon te laten studeren werkte ze zeven dagen per week, vijf in het onderwijs en twee in het Casino. Haar zoon heeft vervolgens niks gedaan met zijn studie en werkt nu in de horeca in Portland.
Suzan laat ons een enorme kist vol papierwerk zien. Schrijfsels van haar overleden man waar ze iets mee wil maar waar ze vooral verdrietig van wordt. We nemen met moeite afscheid van haar; ze had nog uren door kunnen praten.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.