Saba saba 2017

Tanzania, Arusha

Een mooie dag, saba saba, om dit verslag te beginnen. Eén van de vele nationale feestdagen in Tanzania.
Nu ruim een half jaar werkzaam als supervisor bij Watoto Foundation in Arusha, woonachtig in het staff house in het grote centrum Child in the Sky in Makumira. Er is veel gebeurd en veranderd in de afgelopen maanden waar ik veel geleerd heb, soms tegen schade en schande.
Momenteel zijn er 51 jongens, voorheen hard-core street children, in Makumira en 9 in het drop-in centrum (Child in the Stars) in Njiro, wijk van Arusha. Leeftijd varierend van 13-18 jaar. Er lopen ongeveer 25 personeelsleden rond. Met de jongens heb ik over het algemeen goed contact hoewel ik ook erg streng voor ze kan zijn. Met het personeel ligt het anders. Het is (nog steeds) zoeken naar mijn positie en acceptatie (blank en vrouw). Er is een sterke manager (Teete, Tanzanaan) met wie ik nauw moet samenwerken. Ik ben momenteel misschien te negatief maar ik weet niet in hoeverre hij mij accepteert en in hoeverre ik hem kan vertrouwen. Ik vraag hem regelmatig dingen te doen die dan niet gebeuren. Moet ik dan hard optreden of juist niet?

Relatie met Joseph is in november verbroken, woonden we eindelijk dicht bij elkaar en zouden we elkaar vaker kunnen zien, zet hij er een punt achter. En nog steeds heb ik het daar moeilijk mee. We hebben nog steeds veel contact maar of dat nu is omdat ik zijn studie betaal of omdat hij dat graag wil of alleen maar omdat ik dat graag wil, ik weet het niet.

Lars vroeg me laatst of ik gelukkig ben hier, en als ik eerlijk ben, is het antwoord: niet echt maar wat moet ik in Nederland. Heb geen huis, geen baan. Voordeel daar is dat ik dicht bij de kinderen, familie en vrienden ben daar. Vrienden heb ik hier niet, geen tijd om mensen te ontmoeten. Herhaling van Zanzibar: alleen maar werken. In de avond kan ik hier niet weg, ik word geacht hier te zijn en bovendien wil ik niet buiten het centrum zijn in het donker. Af en toe komen er vrijwilligers uit Nederland met wie het dan over het algemeen gezellig is. Noud neemt hen en mij dan ook mee op safari en dat is natuurlijk super. Dan ben ik echt even helemaal weg van het centrum. Heb een kamer gehuurd buiten het centrum waar ik mijn wekelijkse vrije dag doorbreng. Met enige regelmaat komt ook Joseph daar naar toe om een paar uur samen door te brengen.

Belangrijkste dieptepunt hier bij Watoto Foundation: op de avond voor Koningsdag 2017 overvallen bij het staff house. Met een stok op het hoofd geslagen en laptop gestolen. Ik zat buiten op het terras, was gelukkig niet binnen want als de man binnen was gekomen, had het erger kunnen aflopen.

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.