De Esla

Spanje, Mansilla de las Mulas

DAG 69 # 53 km Cyclotoeristes 2

Dit maal verblijf ik aan de puzzelrivier Esla, die hier mooi breed stroomt. Mansilla de las Mulas was vroeger van betekenis als grensplaats van het koninkrijk León. Toen waren er 4 hospitales, 2 kloosters en 7 kerken. Daarna had het nog betekenis als landbouwcentrum. Het is nu een ingeslapen dorp. Ik heb het leukste hotelletje uitgezocht.
Ook vandaag geen boeiende etappe. Over de oude, rustige weg, met daarnaast het pad van de Camino en meestal zicht op de snelweg naar León. Ik heb wel bewondering gekregen voor de wandelaars, die hier op weg zijn. Waar ik een uur fiets, wandelen zij 3 uur. En dat in dit monotone landschap op een recht, vlak pad dichtbij andere infrastructuur. Toch lijkt het leeuwendeel daar niet onder gebukt te gaan. Voor hen is het wel echt ultreia et suseia. Ik ben mezelf in die zin nog niet tegen gekomen. Het is wel perfect weer voor wandelen en fietsen.
Het valt te verwachten dat velen al afgevallen zijn of
hele stukken met openbaar vervoer doen. Het is waarschijnlijk net als met de vele cursussen die ik gedaan heb. Met Kerst was de helft afgevallen en met Pasen tweederde. Op dit deel loopt vrijwel iedereen met bagage. En het kan ook op Cloggs!

En dan de beleving. Die fietser die bijna rennend een stempel kwam halen alsof hij de Elfstedentocht schaatste. Dan het stel dat midden in het land op een stropak aan het uitrusten was.
In Spanje verbaas ik me erover dat veel kerken en kloosters open zijn en dat er iemand is. In El Burgo Ranero was de gerestaureerde sfeervolle dorpskerk open en zo kon ik vragen waar het prachtige Jakobsbeeld stond. Niet. Oei Clemens. Het ooievaarsnest met ooievaar was er wel.

Dit kale, vlakke landschap, waar je ver kan kijken, wordt versierd met onwaarschijnlijk veel viaducten. Deels heeft te maken met de aanleg van de TGV-lijn Palencia-León.
Goed nieuws is dat het Caminopad weer van bomen voorzien is. Het zijn voornamelijk platanen. Stel je voor, over 100 jaar is het net zo mooi als aan de Canal du Midi. Tenminste als ze platanenziekteresistent zijn.

In mijn routeboekje stond nog een uitstapje naar het Monasterio de Sta. Maria op 4 km van hier. In de 12e eeuw een belangrijke abdij. Nu een tamelijk onbenaderbare ruïne in zeer langdurige restauratie. Morgen heb ik weer alle tijd voor een ommetje omdat León op 25 km ligt. Het zeer oude kerkje San Miguel de Escalada vergt een rit van 30 km heen en terug. Ik wil mijn bagage even hier laten.

In León heb ik tot Santiago mijn laatste rustdag. Wel heb ik voor daarna twee ultrakorte etappes gepland, die ruimte laten voor het bekijken van dingen. Daarnaast moet ik nog flink omhoog, naar 1500 en 1300 m. Vandaag zag ik het landschap de laatste kilometers veranderen. Meer groen, mais en zelfs veeteelt. En de omliggende bergen die eerst vage contouren waren, komen dichterbij. De echte meseta is achter de rug. Het blijft nog wel hoogvlakte tot Astorga.

Ultreia et suseia.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Greet, Je hebt veel over geschiedenis, natuur en mensen geschreven, maar nog niet zoveel over surrealisme terwijl je veel surrealistische momenten meegemaakt moet hebben. Enfin, niet alles kan in dit blog. Maar goed surrealisme: kijk naar de foto rechtsboven en naar de onderste foto. Twee uitersten: Dali en Stiefbeen en Zoon. Prachtig.

Geert 2014-08-12 22:37:03
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.