DAG 50 # 78 km Cyclotoeristen 12
Net voor twaalven en na bijna 20 km zijn we gesplitst. Na 3 km een hert, na 4 km het racecircuit van Faleyras, na 7 km een valse hond en 2 NL fietstoeristen, na 12 km mijn eerste aanmoediging: Bon courage. Na 36 km geen wijngaarden meer en na 38 km een lange stijging, die de relatieve vlakte van Les Landes inleidt.
Harry en ik hebben in 2 weken een prachtig en pittig stuk Frankrijk gefietst. Het was training. De Lot heeft veel indruk gemaakt. Vanuit ons goed gekozen ontmoetingspunt bij Créon aan het fietspad Rogier Lepébie over oude spoorlijn konden we zo de route langs de Canal du Midi aansnijden. De Midden-Frankrijkroute bracht ons weer terug op het fietspad naar Créon. Het was heel goed om elkaar na 5 weken weer te zien en samen vakantie te vieren. Gisteravond heerlijk afscheidsdiner in Créon en leuke Chambre d'Hôte in de buurt.
Het weer varieerde sterk. Van 36 graden in Cahors tot een 3 uur durend onweer gisteren dat we afgewacht hebben op ons lunchadres in voormalig station in Espiet. Hierna fietsen door 25 cm diep modderriviertje op fietspad.
Nu ben ik weer alleen op pad en zoals ik al gedacht had; het is ook prima. Beide opties hebben voordelen.
Samen fietsen is gezellig. Je kunt meteen delen, samen filosoferen, herinneringen ophalen en .... zeuren.
Alleen ben je alerter, geconcentreerder, meer de antenne op anderen gericht en je beleeft alles intenser. Vandaag ontdekte ik nog iets nieuws.
Alleen is het doel minder belangrijk en kan ik me eenvoudiger aan de weg overgeven. Nog geen idee hoe dat komt. Het ligt in geen geval aan Harry. Ik fiets altijd voorop en bepaal het tempo. Harry pusht mij nooit. Ik besef hoe bijzonder dat is.
Vanochtend hebben we in Créon nog even koffie gedronken en kwamen ouder Frans echtpaar tegen van onze leeftijd. Ze hadden samen boodschappen gedaan en wilden alles weten over de Compostellatocht. Ik heb de constructie uitgelegd en hij vroeg of ik een blog bij hield. Ik zei dat ik dat deed, maar in het NL. Maakte niet uit, want dan kon hij nog foto's bekijken. Een Franse volger!!
Fietsen in Les Landes is bijzonder. Echt NL vlak is het niet. De wegen zijn recht, er is veel bos en weinig bebouwing. Wel wind. Echt meditatief fietsen.
En dan in the middle of nowhere een nooit afgebouwde creperie. Welk beeld heeft er in een hoofd gezeten? Ten overvloede stond er op het bord: Fermé.
In Guillos was er al lang geen sprake meer van horeca en mijn water was op. Dus kijken bij de kerk die open was. Maar om nou het bloemenwater op te drinken. Bij het huis dichtbij de kerk om water gevraagd. Geen enkel probleem. Kraan in de tuin en uitgebreid praatje gemaakt. De man was een Portugees die in 1965 naar Frankrijk was gekomen om in de bosbouw te werken. Hij vertelde dat er op het kruispunt per dag 3-4 NL Santiagogangers voorbij kwamen. De mannen breed geschouderd. Alweer een leuke ontmoeting en ik ga een kaarsje voor hem branden in Santiago.
Ultreia et suseia.
Geschreven door Giacoba