Nadat de prins en prinses van het roze paleis in Mariposa, uit hun wit met gouden bed waren opgestaan, maakte zij zich op voor de terugreis naar San Fransico. De reis zou ongeveer 3,5 uur duren. Onderweg reden we door overwegend vlakke landschappen met de typisch goudgele velden van Californië. Die ochtend hadden we telefonisch contact gehad met Vilma, de vrouw die ons de eerste dagen in San Francisco heeft rondgeleid en waar we, zoals afgesproken, de laatste avond van onze vakantie zouden gaan eten. Die middag bezochten we eerst Alcatraz alvorens we naar Vilma in San Mateo zouden rijden. Omdat we te laat waren met het reserveren van de kaarten was het niet meer mogelijk om tijdens de eerste dagen dat we in SF waren naar Alcatraz te gaan. Omdat we er toch graag heen wilde hebben we direct kaarten voor 13 juni gereserveerd. Maar goed ook, want ook deze dag was later helemaal uitverkocht.
Voordat we SF die middag via de Bay Bridge bereikte hebben we een korte stop gemaakt bij een Starbucks. Aanvankelijk dachten we dat we om half 2 aanwezig moesten zijn, maar dit bleek half 3. Gelukkig maar, want door de drukte rondom en in SF haalden we het nu allemaal net. We hadden nog precies genoeg tijd om wat eten te halen en voor het toilet, alvorens de ferry vanuit pief 33 zou vertrekken naar het Alcatraz eiland. Het was vandaag weer een uitzonderlijke mooie dag in SF, zonnig en mistloos. Hierdoor hadden we tijdens het korte tochtje van 10 minuten een prachtig uitzicht op het eiland en de Golden Gate Bridge. Hoewel we evengoed wat foto's hebben gemaakt, hadden we deze natuurlijk al van ons eerste bezoek aan de stad.
Op de kade al, maar misschien nog meer bij aankomst op het eiland, waan je je direct in een massa toeristen. Hierdoor vonden wij het aanvankelijk wat lastig om daar doorheen te kijken en je in de sfeer te wanen van het gevangenis eiland. We zijn de bezichtiging gestart met een audiotour in het cellencomplex, helemaal bovenop het eiland. Later kon je bijvoorbeeld nog de verschillende buitenvertrekken bezoeken. De audiotour was interessant en indrukwekkend. De spreker nam je echt mee door het gevangenisleven en vertelde in detail over de grote ontsnapping die uiteindelijk voor de sluiting van Alcatraz heeft gezorgd. Na de audiotour hebben we nog een ronde gemaakt over het eiland. Het eiland is van oudsher een belangrijke broedplaats van de zeemeeuw. Ook nu nog stikt het ervan. Tijdens onze wandeling kwamen we bijvoorbeeld langs een verliefd stelletje op een nest en een familie met allemaal kuikens. Wanneer je te dicht bij ze in de buurt kwam, begon moeders luidt te krijsen. De mens mag er komen, maar het is hun territorium. De naam Alcatraz stamt af van deze 'zeevogel'.
Buiten liepen we langs enkele woningen, een school, ontmoetingscentrum, winkel en fabriek. De mensen die in de gevangenis werkten woonden met hun families op het eiland. Dat moet toch erg vreemd zijn geweest. Vooral omdat ze vanuit het eiland direct zicht hadden op de levendige stad van San Francisco. Daar waar alles gebeurde.
Het uitzicht vanaf het eiland is ongelooflijk mooi. Niet alleen het uitzicht op de stad, maar ook op de baai. Het vreemde is dat je je net op een vakantie eiland waant, maar dan een met een gewelddadig tintje...
Na twee uur op het eiland te hebben rondgekeken zijn we met de ferry weer naar het vaste land gegaan. Voordat we naar het huis van Vilma zouden gaan, wilde we nog graag een fles wijn voor haar kopen. Dit hebben we gedaan bij de plaatselijke slijterij in San Mateo. Wegens de drukte in SF bereikte we pas rond 18.45 uur het huis van Vilma. Omdat haar dochter niet langer bij haar woont verhuurd ze op dit moment een kamer aan een studente afkomstig uit Brazilië. Bij binnenkomst treffen we beide dames, aan een gedekte tafel vol groente, aardappels, vlees, vis en sla. We mochten direct plaatsnemen, het begin van een gezellige avond vol foto's en verhalen van ons, maar ook van Vilma en de Braziliaanse studente. Voordat we er ook maar iets over hadden gezegd, feliciteerde Vilma ons al met onze verloving! New's travels fast! Kukuli, haar dochter, rondreizend in Europa, ingelicht door Anouk, had haar moeder op de hoogte gebracht. We zijn tot 21.45 uur bij Vilma gebleven, waarna we naar ons hotel nabij het vliegveld zijn gereden. Het was ongeveer 10 minuten rijden vanaf San Mateo naar het hotel in Millbrae. We zijn er direct gaan slapen, ons opladen voor de vliegreis naar huis.

Geschreven door FloorenBas