Vanmorgen weer vroeg gewekt op de ranch. Prima, want we wilden op tijd vertrekken richting Sedona en omdat we ook de Apache trial wilden rijden hadden we alle tijd nodig om 's avonds niet al te laat te arriveren. De Apache trial is een historische route door een prachtig natuurgebied wat ooit werd gebruikt door de Apache indianen.
Het was ongeveer 3 uur rijden naar de Apache trial en van daaruit nog eens 2,5 uur naar Sedona. De trial zelf was 44 mijl, waar je met gemak een dag over zou kunnen doen (omdat je veel stops maakt tussendoor). Wij hebben die dag uiteindelijk een stuk afgesneden en er 3,5 uur rondgereden.
Het ontbijt en lunch hadden we vandaag zelf geregeld met de boodschappen die we onderweg hadden gehaald, wat ons een hoop tijd scheelde.
De weg naar de Apache trail was niet zo bijzonder (hoewel het aantal en de grootte van de cactussen in razend tempo toenam) en vooral het begin van de route bleek behoorlijk toeristisch. Wel hebben we hier een stop gemaakt bij een heuse ghosttown, een oud indianenstadje waar je doorheen kunt wandelen. Ondanks dat we ons afvroegen hoeveel van de huisjes nog echt authentiek waren, kreeg je toch een goede indruk van hoe het geweest zou moeten zijn. Wat tevens indruk maakte was de enorme cactus die er stond! De warmte (40 graden) dreef ons echter al gauw weer naar de door airco gekoelde auto en vervolgden we onze weg over de Apache trial. Al snel begon het overweldigende natuurschoon, die naarmate we verder reden alleen maar groter leek te worden. Met de auto rijd je in eerste instantie over een verharde weg langs ruig gebergte met veelal aan een zijde een steile afgrond. Als uitzicht een onophoudelijk groen geel berglandschap en helemaal prachtig, blauwgroene meren. We hebben natuurlijk verschillende stops gemaakt om het natuurschoon vast te leggen op foto. Tijdens een van die stops troffen we een autowrak in een dal. Een heel naar idee om te bedenken wat daar gebeurd moest zijn.
Rond de middag arriveerden we bij het vreemde Tortilla Flat, een heel klein plaatsje langs de Apache trial wat van oudsher dient als rustplek en tussenstop voor voorbijgaande reizigers. Er wonen 6 mensen en het bestaat uit een kleine supermarkt, restaurant en cadeauwinkel. Het deed een beetje creepy aan. Zo hangt er ook een pop aan een strop aan de gevel van een van de gebouwen en dienen dollarbriefjes van toeristen als behang. We hebben er beiden een heerlijk kersenijsje gekocht en zijn er vlug mee de auto in gegaan. Uiteindelijk bleken we sneller dan mijn slipper, want die is achtergebleven in het vreemde Tortilla Flat.
De verharde weg van de trail gaat plotseling over in een 22 mijl lange onverharde weg. Met deze overgang van asfalt naar zand leek ook de natuur nog indrukwekkender te worden. De weg bracht ons steeds lager het dal in, waardoor de bergen nog groter leken en wij steeds kleiner en wanneer dan ook nog eens een groot blauwgroen meer tussen de gebergten opdoemt valt je bek genadeloos open. Daar waar de onverharde weg weer verhard werd troffen we een grote waterdam aan, de Roosenvelt Dam. Ongelooflijk dat mensen dat met eigen handen hebben gemaakt. Voorbij de Dam zijn we via een brug over het grote Roosevelt meer afgeweken van de Apache trail. We besloten onze weg te vervolgen naar Sedona.
Hoewel je grotendeels over een highway rijdt, heb je hier absoluut geen idee van. We reden kilometers lang door een veelal bosrijke omgeving. Dan denk je na zo'n prachtige Apache Trail en route naar Sedona alles wel te hebben gezien, maar niets is minder waar. Enkele kilometers voor Sedona verraad de omgeving zichzelf al enigszins met de verandering van het geelgrijze zand in overwegend rood zand. Maar niets kon ons echt voorbereiden op wat we zagen toen we Sedona binnen kwamen rijden. Enorme rode gebergtes in allerlei vormen sierde continu de achtergrond van het stadje. Opnieuw viel onze bek open.
In Sedona verblijven we in een Super 8 motel. We kregen een kamer toegewezen op de derde verdieping met een mooi uitzicht op de rode gebergtes. Die avond zijn we gaan eten bij een restaurant nabij het motel. De 'Golden Gouse' werd goed aangeschreven. We hebben er prima gegeten, maar bijzonder was het niet.

Geschreven door FloorenBas