Hallo lief dagboek.

Schrijven is door Mariëlle verboden want vandaag is zij de baas, zegt ze! 🧐
Hier volgt(en) haar beleving(en) van ...

Bonsoir, Marie ici!

Tja, ik heb Fass gevraagd of hij mij hier op Pindat een beetje buiten de picture wil laten. Hij vindt het zelf heel leuk om te schrijven, voor mij hoeft het niet zo. Maar a la, ik ben er wel bij, dus valt mijn naam regelmatig en sta ik soms op foto's.
Geeft ook verder niet.

Omdat we vandaag maar zo'n 13 km hebben gelopen en weinig hebben meegemaakt behalve dan dat we in een optrekje zitten dat nog ouder is dan de Stabat Mater, heb ik besloten om voor deze ene keer ook maar iets te schrijven.
Vooral omdat ik het leuk vind om mijn ervaringen als Groentje èn als Vrouw te delen. Waarschijnlijk lig ik in een deuk als ik dit over twee maanden herlees, maar dat zie ik dan wel weer.

Ik ben niet erg structureel aangelegd maar ga het nu wel structureel vertellen, dus ik begin aan de onderkant.

1. Voeten.
Geen blaar te bekennen. Ik gebruik de Compeed Stick elke ochtend, bedankt Gonnie en Anke voor deze gouden tip. Misschien komen ze nog als we meer gaan stijgen en dalen, maar dat zie ik dan maar weer.
Heb wel veel last van brandende voeten, begint na 4 km bij de bal van mijn voeten en als ik doorloop eindigt het in stekende dove pijnen onderkant tenen. Dan moet ik even met de voeten van de vloer totdat het weg is...Nee mijn schoenen zijn breed genoeg en een maat groter, sokken zijn prima. Ik denk dat het met het gewicht van mijn rugzak te maken heeft, nog steeds te zwaar ondanks dat ik al het een en ander weg heb gedaan. (Fass loopt sinds gisteren met een overbodig jurkje en broek van mij rond, ik had ze liever in een kledingbak gegooid).
Misschien in Besancon kijken voor zooltjes die betere demping geven.

2. Beenspieren.
Niks mis mee, savonds moe, volgende dag opgefrist.

3.Heupen.
Tot voor kort wist ik niet dat ik die had, maar nu voel ik ze! Niet pijnlijk, wel zeer aanwezig, vooral tegen de avond.

4.Onderrug.
Al jaren regelmatig pijnlijk dankzij zo'n 30 jaar werken in de zorg. Maar het valt reuze mee hier dus das mooi! Niet over zeuren dus.

5.Schouders en nek.
Gaat prima, nergens last van.

6.Hoofd.
Ja daar gebeurt het meeste...
Onder zachte dwang van Jordi heb ik vorige week al Facebook van mijn telefoon verwijderd. Heerlijk!
Voor alle FB-vrienden die zich afvragen waarom ik niet elke dag mijn omslagfoto verander met al die mooie landschappen hier: ik ben er niet meer bij. En als mensen denken : waarom liked Marielle toch niks meer? Hierbij like ik jullie allemaal nog een keer en that's it!
Vervolgens heb ik diverse WhatsApp-groepjes op "stil" gezet. Ook fijn. Behalve familie natuurlijk, en Wout en Manon.
Wat ik op dit moment het meest als bevrijding ervaar is dat ik ‘s ochtends niet hoef te kiezen uit een kast met kleren en schoenen. Want er valt gewoon niets te kiezen! Welke oorbellen, welke tas, het is allemaal weg!

Het lopen samen met Fass is fijn, maar regelmatig lopen we ook hele stukken achter elkaar omdat de weg of het pad het niet toe laat om samen te lopen. Dan ben je lekker alleen met je gedachten.
Langs de snelweg lopen is minder, uitkijken dat je niet weggeblazen wordt door een vrachtwagen, en maar
hopen dat je niet geschept wordt door een appende bestuurder...

Voor de dames : plassen doe ik in de bosjes, als we dan niet in een dorpje zijn. Ook dat went, ik krijg ook een neus voor de goede plekjes. Soms kom ik zo'n fijn bosje tegen dat ik het dan jammer vind dat ik dan net niet hoef... 😂
Verder heb ik gisteren mijn veel te zware volle fles Andrelon twee-in-een Shampoo weg gedaan. Dat betekent dus ook geen conditioner meer, gebruik alleen nog de monstertjes die ik onderweg tegen kom. Misschien heb ik wel dreadlocks in juli...

Waar ik nog wel aan moet wennen is aan de Bed&Breakfast-accommodaties. Met je smerige schoenen en bezweet T-shirt zomaar iemand zijn huis binnen wandelen is niet mijn ding. Voel me dan opgelaten. Ik probeer maar steeds te bedenken dat de eigenaar hiervoor gekozen heeft en ook wat verdient aan onze aanwezigheid. Maar geef mij maar voorlopig een klein kamertje in een oud hotelletje. Of zoals vanavond: een guesthouse in een gebouw waarvan de ene helft uit de dertiende eeuw stamt en de andere helft uit de zestiende eeuw! Hier kunnen we zelf koken en zijn we lekker alleen. Ik ga vannacht dromen over kruistochten en de Magna Carta .
Overigens zijn de B&B- mensen erg gastvrij en vriendelijk!

Awel, ik hoop dat ik hiermee het een en ander heb kunnen laten zien.
Ik laat het hierbij en verdwijn weer lekker in de anonimiteit.

In het besef dat dit alles over een week weer totaal anders kan zijn, groet ik iedereen van harte!


Marielle.

Jeetje!! Kort van stof is ze nooit geweest, daarom zeg ik maar nix. 😎

Geschreven door Fass.op.pad