Een ongelofelijke leuke dag vandaag, het begon al bij het ontbijt. Bij het hotel stond een Nederlandse auto en daarbij een vrouw. Even een praatje gemaakt en heb haar gevraagd of ze zin had om samen te ontbijten. Zoiets doe je niet in NL, en nu wel. Samen wat ditjes en datjes uitgewisseld. Ze was in Sedan omdat haar moeder tijdens de vakantie hart problemen had gekregen. Gelukkig toch niet zo ver van NL maar leuk is anders. Ik kon natuurlijk niet zoveel doen maar voor haar moeder duimen gaat wel lukken, en dus ook gedaan.
Het eerste deel van de tocht was plat, helemaal plat en langs de Maas. Dat water stroomt over een tijdje Nederland binnen, leuke gedachte, misschien ben ik dan al in Zwitserland of Italië.
Na 11 km op zoek naar eten. Ook dat lukte. Bij een boulangerie mijn eerste Franse baquet gekocht met camembert het werd een heerlijk middagmaal op een pleintje in het zonnetje. Verder op pad naar Le Village met haar 80 inwoners. Zomaar ergens hoog op een berg in Frankrijk. Als ik hoog schrijf bedoel ik dus hoog.
Het was niet de bedoeling om vandaag 28 km te wandelen. Ik schoot een beetje door in optimisme met mijn omwegen vandaag. Daar heb ik de laatste kilomters flink voor moeten boeten. Want het ging bijna stijl omhoog. Althans zo voelde het wel. Steunend en puffend en puffend aangekomen bij Chambre d'hôtes de Paille et d'Argile. Dat betekent, B&B van stro en klei. Ik werd heel hartelijk ontvangen door Corinne. Ze stond op de oprit met een zweepje? Gelukkig bleek dat ding bij haar paard te horen. Stro en klei. Ik kon me er niets bij voorstellen maar ik zal het uitleggen. Het huis is dus gebouwd van stro en klei met een leien dak. Helemaal bio. Buiten is het nu fris aan het worden maar in het hele huis geen verwarming te zien, op 1 klein kacheltje na. Voor als het echt te bont wordt buiten denk ik. Het huis ruikt ook anders, zeker niet onaangenaam. Corine spreekt goed Engels dus taalproblemen waren er ook niet. Dat resulteerde in een door een door haar gekookt avondmaal, ook allemaal bio dacht ik, maar wel heel lekker. Samen met een fles witte wijn van haar man werd het helemaal feest. Die wijn kwam van een bekende, ik moest er maar eens langsgaan werd geopperd. Het ligt jammer genoeg niet op de weg naar Rome anders was ik deze “uitdaging” zeker aangegaan. De witte wijn is een toppertje. Die fles is leeg vanavond, zeker weten. En dat mag ook best na 7 uur wandelen. 😉
La santé 🥂
Geschreven door Fass.op.pad