Stressende sokken

Ik lig nu op mijn ikea hemnes bedbank in Bunnik, met een leeg kopje koffie op de rand, nog in mijn pyjama want het is vandaag een chillen-met-de-billen-dag.

Over een maand is het zo ver, mijn grootste avontuur gaat beginnen: Ik ga ietsjes meer dan een half jaar in mijn favoriete stad wonen, London! De belangrijkste dingen zijn geregeld, stageplek, goedkeuring van de UU, een kamer, dus die stress is allemaal al voorbij. Alsnog besloot mijn lijf & hoofd deze week om ineens de paniekgevoelens, ofwel de stresssokken, weer uit de la te halen. Links: Donkerblauw met witte grafische blokjes en driehoekjes print, Rechts: Zwart, beige, rood, kersttrui-achtig, inclusief sneeuwvlok Ineens bedacht ik me dat er nog veel kleine dingen geregeld moeten worden, en hiermee begon afgelopen dinsdag mijn nogal slapeloze week. Elke nacht lag ik naar mijn plafond te staren, peinzend over wat ik mee moest nemen, wat ik zou gaan missen, waar ik mijn boodschappen moet doen, of ik het brood wel lekker vind... Het drong toen pas echt tot me door dat ik Nederland, mijn familie, maar vooral Micah & Nyx een half jaar achter ga laten, om in mijn eentje me te gaan redden in de grote enge stad.

Ik woon nu al bijna 1.5 jaar samen met Micah en ondeugende Nyx is ook al meer dan een jaar mijn hartsvriendinnetje, dus het zal heel erg wennen worden. Gelukkig bestaat er een kans dat ik Micah nog wel een enkele keer zal gaan zien, maar poes zal ik echt moeten gaan missen. Ik overweeg op dit moment om een zwart kattenknuffeltje te gaan aanschaffen, die Nyts te gaan noemen, en mee te nemen in mijn waarschijnlijk prop-volle koffer.

Over die koffer, die gaat natuurlijk volgestouwd mee. Ik ben stiekem al begonnen aan een mee-neem lijst, om hopelijk wat meer rust te creëren in mijn chaosstresshoofd. Wat hier op staat? Enkele dingen kan je al raden, van pyjama, ondergoed tot natuurlijk mijn top 20 aan sokken, maar ook persoonlijkere dingen. Zo wil ik mijn Winnie-de-Poe knuffeltje mee, die Micah aan mij gaf op de eerste valentijnsdag die we samen hadden (Ik had toen voor hem een etentje bij de Ikea als kadoo). Ook staan foto's van familie en vrienden op de lijst, zodat ik in tijden van misère en alleenvoelendheid deze kan bekijken. Misschien kan ik ze wel op het knuffeltje plakken, en op afstand een voor een iedereen weer even vast houden.

Nog iets op mijn lijstje (aan de lezende man, sorry) Voor wie ook plant op zo'n avontuur te gaan, of is geweest, en die toevallig ook een vrouw is, verlos mij: ben ik de enige die zich ineens zorgen maakt om buitenlands maandverband? Ik heb zo mijn voorkeuren, en ik ben op het moment zo gek om te denken: Ik neem gewoon een koffer vol mee van het Nederlandse spul.. Bovenop al het ongemak van het alleen zijn in London, hoef ik niet ook nog elke maand met O-benen te gaan waggelen...

Wauw, wat denk ik soms toch veel na over de domste dingen, wat kan ik toch heerlijk in de stress zitten soms. :) Ik sluit hiermee mijn 1e verslag, en ik hoop dat het me lukt om er meer te gaan plaatsten. Ik ben van plan voor iedereen die het leuk vind mijn avontuur (& alle gevoelens en gedachtes die ik erbij heb) bij te houden op deze website, houd 'm in de gaten!

Kus!

Geschreven door Dapperesokken