El Nido is een gezellig havenstadje dat volledig in het teken staat van eilanhoppen in de Bacuit Archipel. Een van de hoogtepunten van de Filipijnen! Op de eerste dag verkenden we het stadje (dat vrij toeristisch is maar wel op een leuke manier) en oefenden we onze eerste woordjes Filipino met serveerster Ge-Ann op het strand.

De tweede en derde dag gingen we eilandhoppen! Op de eerste tour (A), kwamen we terecht in een groep (over)enthousiaste Filipijnse dames. Ik kon al dat gegil maar met moeite verdragen op de vroege ochtend, maar ze waren wel heel aardig. We hopten onder andere langs de Big Lagoon en Small Lagoon, waar we mochten kayakken. Dit was supermooi: helderblauw water en prachtige rotskliffen. Het landschap deed me een beetje denken aan Halong Bay in Vietnam. Op de Small Lagoon ontdekten we een grotje, waar we in peddelden. De zonnestralen schenen van boven door een gat naar binnen. Onze grappige guide noemde hem de 'dating cave'... Op de Big Lagoon peddelden Jeroen en ik op de groep vooruit en waren helemaal alleen op dit prachtige meer. Het was wel even spannend toen we omringd waren door tientallen kwallen en zee-egels. Omkieperen was daar absoluut geen optie...

Op dag twee troffen we een wat rustigere groep filippino's. Wederom waren wij de enige westerse toeristen, het is blijkbaar een populair uitstapje onder locals. We bezochten prachtige strandjes. De eerste was helemaal verscholen achter rotsgebergtes. Toen we daar voorbij zwommen, kwam een idyllisch strandje tevoorschijn. We lunchten op een schattig mini-strandje waar verder niemand was, heel leuk! Als laatste bezochten we 'Hidden Beach', die nóg meer verscholen lag. We moesten in de wilde zee door een gat in de rotsen zwemmen, waarachter een strandje verborgen lag. In eerste instantie durfden alleen Jeroen en ik te gaan, de rest was bang om de wilde zee in te gaan, maar uiteindelijk volgde gelukkig de hele groep!

Na drie dagen in El Nido, zijn we nu bezig aan een acht uur durende boottrip naar het eiland ten noorden van Palawan, Coron. Het was even schrikken toen we er gister achter kwamen dat we nog maar 170 pesos (€3,26) over hadden en van de enige ATM in het stadje was het geld op... Hmmm, top. Morgen de hele dag op de boot zonder eten? Lichtelijk bezorgd gingen we hulp vragen bij de tourist agency. Pfieuw, er bleek gratis lunch geserveerd te worden op de boot! Dat was nog nooit zo welkom als nu. De lieve meisjes achter de balie waren bijna net zo enthousiast als wij met dit goede nieuws. Van ons laatste geld kochten we vier liter water en twee appels als ontbijt. We made it! ;)

Geschreven door Beaus.reisdagboek