Hoi allemaal!

Het is alweer een tijd geleden dat ik een stukje heb geschreven, dus hoog tijd om jullie weer een update te geven. Ondertussen ben ik bijna 7 weken in Perth en niet alleen de dagen, maar ook de weken vliegen nu voorbij. Zo'n 1 à 2 keer per week ga ik naar het ziekenhuis, waar ik vooral veel meegekeken heb op de afdelingen. Ik heb een aantal interessante ziektebeelden voorbij zien komen en indrukwekkende verhalen gehoord. Echt onderzoek doen of iets zelf opstarten is er helaas niet van gekomen, maar ben toch blij dat ik hier een klein beetje ervaring heb kunnen opdoen. De echte hardcore geneeskunde komt wel weer als ik terug ben!

Daarnaast heb dus super veel tijd voor van alles en nog wat. Ik heb een paar weken geleden nog een keer opgepast en ook heb ik nog 2 dagen gewerkt in een, jawel, Nederlandse poffertjeskraam! Via facebook kwam ik een bericht tegen dat ze Dutchies zochten om een paar diensten te draaien. Uiteindelijk heb ik 2 diensten gewerkt en dat was echt super leuk om te doen. Bestellingen opnemen, afrekenen, en de poffertjes voorzien van boter, suiker en allerhande soorten toppings. En natuurlijk ook proeven, heel veel proeven. De eerste dag ging ik redelijk misselijk naar huis, oeps, maar zo lekker! Omdat de prijzen hier een stuk hoger liggen is het loon daar ook naar, lekker verdienen dus. Hier heb ik ook weer leuke nieuwe mensen leren kennen, waaronder een jongen die in ruim een jaar tijd van Nederland naar Australië is gefietst, heel indrukwekkend. Afgelopen zondag kwam ik hem toevallig weer tegen in Fremantle, en omdat we allebei alleen waren en niet echt plannen hadden, hebben we de dag samen doorgebracht. Gesprekken gaan toch net wat makkelijker en vlotter als je ze in je eigen taal kan doen.

Verder kunnen één of meerdere stapavondjes per week hier natuurlijk niet ontbreken. Elke donderdagavond gaan we naar de Brazilian Party in sportsbar The Game. Hier is het bloedheet en wordt oldskool R&B gedraaid, super leuk altijd. Daarnaast ben ik een paar weken geleden op vrijdagavond naar een gratis event geweest dat in de zomer wekelijks in de binnenstad is. Hier komen alle Aussies na een lange werkweek samen om te genieten van een afternoon drink en een dansje. Deze avond aan de praat geraakt met een aantal groepen echte Aussies. Dit was nog redelijk nieuw voor mij, want als backpacker zijn de meeste mensen die ik hier ontmoet (behalve in het ziekenhuis dan) ook allemaal, vooral Europese, backpackers. Deze mensen waren allemaal super vriendelijk en geïnteresseerd en heb een super leuke avond gehad, nieuwe typische Australische woorden geleerd en cocktails gedronken. Afgelopen zaterdag hadden we ter ere van de verjaardag van mijn huisgenoot een groot feest thuis, waarvoor iedereen vrienden had uitgenodigd, wat uitliep op een gezellige avond. Ook heb ik een bezoekje aan het casino gebracht, wat heel groot en mooi is. Hier hebben we in de sportsbar gezeten, met meerdere schermen zo groot als de muren zelf.

Naast feesten heb ik ook een hoop uitstapjes gemaakt en wat meer cultureel verantwoorde activiteiten ondernomen. Zo ben ik naar zowel het Western Australia Museum en de WA Art Gallery geweest. Op 2 december heb ik mijn eerste roadtrip gemaakt, een stukje naar het noorden. Heel leuk om eindelijk eens de stad te verruilen voor de meer afgelegen plekken. Samen met 2 Duitse au-pairs en de host mam van één van die meiden (die zelf ook pas 31 was) heb ik wat mooie plekken boven Perth ontdekt. Onze eerste stop was Lancelin, waar ze enorm grote zandduinen hebben met perfect wit zand. Op het eerste gezicht lijkt het wel sneeuw. Daarna zijn we naar Jurien Bay gereden, waar we wat hebben gezwommen en over het strand hebben gewandeld. Daarna was het alweer laat in de middag en tijd voor onze laatste stop en eigenlijke doel van de dag: The Pinnacles, gelegen in Nambung National Park. Ondanks dat sommigen het nogal tegen vinden vallen (vooral mensen die al langer onderweg zijn), vond ik het echt een bijzonder gezicht. Grote rotsblokken in allerlei verschillende vormen en maten die daar in het limestone kleurige zand staan. Het was nogal bewolkt, maar dat gaf wel heel mooie kleureffecten. We hebben met de auto de aangegeven route door het park gereden en tussendoor honderden foto's gemaakt (die ondertussen al op fb staan). Ook hebben we verschillende kangaroo's en zelfs een wilde emu (soort struisvogel) gezien langs en op de weg. Met de ondergaande zon aan onze rechter zijde zijn we weer teruggereden naar Perth. Een hele geslaagde dag!

Gisteren heb ik misschien wel mijn mooiste excursie tot nu toe gedaan, Rottnest Island. Dit is een eiland met een omtrek van zo'n 20 km en ligt voor de kust van Fremantle. Je gaat erheen met een speedferry, die ook echt heel hard gaat. Rottnest is een (bijna) autovrij eiland, waardoor het eiland door iedereen verkend wordt op de fiets. Jaaaaa eindelijk na al die weken weer een keertje fietsen! Het is een populaire vakantiebestemming bij de lokale bevolking en niet voor niks: er hangt een hele relaxte sfeer en een lekker zeebriesje. Het eiland heeft de mooiste stranden van WA en heel veel riffen voor de kust, wat het een geliefde snorkelbestemming maakt. We zijn dus ook een aantal keren van de fiets gestapt om een snorkeltje te wagen, waarbij we op één plek zelfs een scheepswrak hebben bewonderd, heel gaaf! Verder zijn we ook vaak afgestapt om de plaatstelijke bewoners van het eiland te fotograferen, aaien en knuffelen. Quokka's zijn aparte beestjes die lijken op een kruising van een mega grote hamster, muis en familie zijn van de kangaroo. Ze zijn naar mijn mening de meest schattige schepsels op deze aardbol en het primaire doel van iedere toerist die hierheen gaat is om een quokka selfie te maken, check! Rottnest Island is de enige plek ter wereld waar ze in het wild voorkomen, heel bijzonder dus! Het eiland is ook naar ze vernoemd: de Dutchies die hier aan land kwamen vonden ze op ratten lijken, en hebben het eiland daarom Rattennest genoemd. Al met al was het een hele chille, mooie en sportieve dag!

Afgelopen zaterdag had ik een bijzondere ervaring: ik was alleen aan het wandelen langs de rivier, toen een Aziatische vrouw vroeg ik een foto van hun groepje wilde maken. Ze waren met 5 vrouwen lekker aan het brunchen. Als bedankje voor het maken van de foto's boden ze me wat lekkers aan en vroegen of ik verder nog plannen had. 'Nee? Ah joh, kom erbij zitten en eet lekker mee, we hebben nog een plekje over!' Ze hadden een super luxe brunch, compleet met tafelkleed, bloemstukjes, papieren kokers waar je aan moest trekken zodat er een papieren feestkroon uitkwam en mooie etagères met heel veel lekkere zoete en hartige hapjes. Sinds mijn aankomst hier had ik al niet zo luxe meer gegeten. Ze bleven maar dingen voor me opscheppen en waren super geïnteresseerd en hartelijk. Ik voelde me echt in de watten gelegd en heb ze uitgebreid bedankt voor het lekkere eten. Dit soort spontane acties en lieve gebaren van anderen maken deze reis extra bijzonder!

Verder bestaan mijn dagen uit wandelen, een serie kijken, een boekje lezen in het park, afspreken met bekende en nieuwe mensen of liggen bakken op het strand (letterlijk bakken: er is amper op te smeren tegen de zonnekracht, goed opletten dus). Geen zorgen, geen verantwoordelijkheden, weinig vooruit plannen en maar zien wat er elke dag op je pad komt. Ik hou het hier zo nog wel even vol!

Dat wil zeggen : nog zo'n 10 dagen, want dan zit mijn tijd er hier alweer op. Op 2de kerstdag ga ik samen met 3 anderen de roadtrip naar Melbourne doen voor zo'n 2,5 week! Onderweg gaan we een hoop mooie dingen zien en ook ervaren hoe het is om in de middle of nowhere te zijn. Perth is niet voor niets de meest afgelegen stad ter wereld, op heel veel stukken van deze route is er letterlijk helemaal niets, ik ben benieuwd. Dit zal vast ook weer een bijzondere ervaring worden waar ik nu al heel erg naar uitkijk!

Voor nu alvast vrolijk kerstfeest en gelukkig nieuwjaar, en ik hou jullie op de hoogte!

Liefs,
Anne

Geschreven door Annes.reisblog